بررسي وضعيت علوم مهندسي در كشور براي جهتگيري آينده» (خلاصه مجموعه نشست‌هاي كارگروه‌هاي تخصصي فرهنگستان علوم ج. ا. ايران)

هر سازمان و نهادي بنا بر ضرورت و نياز در زمينه اي از تحولات اجتماعي زمانه خود شكل مي گيرد و با تداوم تعامل با همان اجتماع كه از آن پديد آمده است، رشد و بالندگي مي يابد. نظام آموزش عالي نيز با درك درست از جايگاه و رسالت خود، ضمن توجه به نياز هاي ملي، همراه با تحولات نظام جهاني ارتقا مي يابد. در سند چشم انداز بيست ساله، كشور ايران در مقام اول در علم و فناوري و رتبه اول اقتصادي در منطقه آسياي جنوب غربي متصور شده است. عمده تلاش سياستگذاران و تصميم سازان كشور بايد در جهت دستيابي به اين جايگاه باشد و اين مهم محقق نمي شود، مگر با سرمايه گذاري مادي و معنوي و توسعه زير ساخت هاي علمي با تحول بنيادين در نظام آموزش عالي كشور. گروه علوم مهندسي فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي ايران همراه با ساير نهاد هاي اثرگذار در تدوين سياست هاي كلان نظام آموزش عالي و با حفظ تعهد به نقش ديرينه خود در اعتلاي علم و دانش، توجه به اين مهم را براي توانمند سازي نظام آموزش عالي كشور ضروري مي داند. امروزه، جهان به سمتي پيش مي رود كه پژوهشگران از حوزه ها و ديدگاه هاي مختلف و در برخي موارد متفاوت، بنا بر ضرورت گردهم مي آيند تا با هم انديشي و تضارب آرا به درك بهتري از چالش هاي علم برسند. درواقع، با انبوهي از علوم ميان رشته اي و فرارشته اي روبه رو هستيم كه با هدف حل مجموعه مسائلي ايجاد شده اند كه به دانشي همه جانبه و چندين وجهي نياز دارند. در اين ميان، پيشتازي و شتاب رشته هاي گوناگون مهندسي در كشف ناشناخته هاي فناوري از يك سو و تلاش مهندسان بومي در هماهنگي با آخرين دستاورد هاي علم و فناوري جهان از سوي ديگر، ما را بر آن مي دارد تا بر نقش مهندسان و علوم مهندسي در اعتلا و پيشرفت همه جانبه كشور تأكيد بيشتري داشته باشيم.