عنوان مقاله :
خاستگاه كانسار اسكارن آهن دوروجين (شمالخاور اصفهان): شواهد كاني شناسي و ميانبارهاي سيال
پديد آورندگان :
اعلمي نيا ، زهرا دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , رحمتي ، زهرا دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , عزيزي ، حسين دانشگاه كردستان - دانشكده مهندسي - گروه معدن
كليدواژه :
گرانيتوئيد دوروجين , اسكارن آهن , نسبتهاي ايزوتوپي Sr , گارنت , اروميه-دختر
چكيده فارسي :
گرانيتوئيد دوروجين در شمالخاوري اصفهان، در بخش مياني پهنه اروميه-دختر و در ميان مجموعه آتشفشاني-رسوبي قرار گرفته است. كانسار آهن دوروجين، يكي از چند كانساري است كه توده دروني دوروجين در سنگهاي دربرگيرندهاش بطور پراكنده، پديد آورده است. طبق شواهد ميكروسكوپي، مجموعه كانيهاي ولاستونيت، گارنت، پيروكسن (ديوپسيد)، آمفيبول، اپيدوت، فلدسپار، كلسيت و كوارتز، كانسار دوروجين به رده اسكارنهاي كلسيمدار منسوب ميشود كه در دو مرحله پيشرونده و پسرونده شكل گرفته اند. برپايه دادههاي تجزيه ريزكاوالكتروني، برخي گارنتها در مركز، آندراديت (An9297Gr15) و در حاشيه، گرانديت (An5366Gr3041Sp24) هستند. در ابتدا ميانبارهاي سيال آندراديت با دماي 369 تا 444 درجه سانتيگراد و شوري 11.22 تا 12.96 درصد وزني نمك طعام از سيالات ماگمايي منتج شدهاند در حاليكه با تغيير شرايط اسيديته محيط و بازشدن سامانه اسكارني، ميانبارهاي سيال گرانديت، اپيدوت و كلسيت با دماي 221 تا 305 درجه سانتيگراد و شوري 0.4 تا 10.11 درصد وزني نمك طعام، با آميختگي و رقيقشدگي آبهاي اوليه ماگمايي با آبهاي جوي همراه شدهاند. نسبت ايزوتوپي استرانسيوم گارنت كه بين 0.70760 تا 0.70805 تغيير ميكند نقش محلول هاي ماگمايي را در تشكيل گارنت آندراديتي نشان ميدهد.