تاثير ميكروپلاستيك پلي استايرين و آفت كش كلرپيريفوس بر فعاليت آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز در بافت هاي ماهي قزل آلاي رنگين كمان

ميكروپلاستيك‌ها ذرات كوچك تر از 5 ميلي متر هستند كه مي توانند از طريقمنابع اوليه و يا ثانويه وارد محيط زيست شوند. اين ذرات مي­_‌توانند نقش حامل را براي تركيبات شيميايي مختلف موجود در محيط مانند انواع آفت كش ها و آلاينده ها، داشته باشند. جذب اين ذرات به بدن موجودات زنده به خصوص آبزيان باعث ايجاد تغييراتي در فعاليت آنزيم‌هاي آن‌ها به خصوص آنزيم هاي مسير آنتي اكسيداتيو مي شود. هدفاز انجام اين پژوهش، بررسي تاثير ميكروپلاستيك پلي‌‌استايرين و آفت كش كلرپيريفوس به تنهايي و در تركيب با هم بر فعاليت آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز (SOD) در سه بافت كبد،كليه و ماهيچه ماهي قزل‌آلاي رنگين كمان بود. در اين تحقيق ماهي‌هاي قزل‌آلاي رنگين كمان در معرض دو غلظت آفت كش كلرپيريفوس (  CPF) chlorpyrifosμg/L) 2، μg/L 6)، ميكروپلاستيك پلي‌استايرين MPs ( μg/L 30 μg/L, 300) و تركيب اين دو با يكديگر قرار گرفتند.در پايان دوره آزمايش، فعاليت آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز در ماهي‌ها مورد بررسي قرار گرفت. تحليل نتايج با درجه معنا داري 0.05 Pvalue lt; نشان داد كه در بافت كبد و كليه تركيب ميكروپلاستيك و كلرپيريفوس باعث افزايش فعاليت  آنزيم  SODو در نتيجه ميكروپلاستيك باعث كاهش سميت كلرپيريفوس مي شود. فعاليت آنزيم در همه تيمار ها نسبت به شاهد به شدت كاهش پيدا كرد. . فعاليت آنزيم در تيمار μgL1 MPs 30+ μgL CPF2 و تيمار μgL1 MPs 300 μgL1 CPF+  2 نسبت به تيمار μgL1CPF 2 به ترتيب كاهش و افزايش يافت. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه ميكروپلاستيك در بافت كبد و كليه باعث كاهش دسترسي زيستي آفت كش كلرپيريفوس و در بافت ماهيچه با ،غلظت كم ميكروپلاستيك پلي‌استايرين، باعث افزايش سميت و افزايش دسترسي زيستي آفت كش خواهد شد.