وضعيت همكاري حرفه اي پرستار- پرستار از ديدگاه پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه بيمارستان‫هاي آموزشي اردبيل، سال 1396

زمينه و هدف: همكاري و كار تيمي از عناصر ضروري پرستاري هستند. افزايش همكاري ميان پرستاران براي حفظ يك محيط درماني مؤثر و امن، حياتي است. بر اين اساس بررسي وضعيت همكاري پرستار پرستار بسيار مهم مي باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت همكاري حرفه اي پرستار پرستار از ديدگاه پرستاران بخش هاي مراقبت ويژه بيمارستان هاي آموزشي اردبيل در سال 1396 انجام گرفت.روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي مقطعي بود. جامعه آماري شامل كليه پرستاران شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه مراكز آموزشي درماني اردبيل (216 نفر) بودند كه از بين آنها با روش نمونه گيري كل شماري، بعد از لحاظ نمودن معيارهاي ورود و خروج، تعداد 171 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه 35 سوالي مقياس همكاري پرستار پرستار بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون هاي تي مستقل، آناليز واريانس يك طرفه و پيرسون) و با استفاده از نرم‫افزار آماري SPSS20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: ميانگين نمرات همكاري پرستاران شركت كننده در مطالعه 6/93±36 /95 بود. در بين زيرمقياس هاي همكاري، بالاترين سطوح همكاري مربوط به سه بعد حرفه اي گري (3/12)، هماهنگي (2/89) و فرآيندهاي مشترك (2/69) و كمترين مربوط به ابعاد مديريت تعارض (2/51) و تعامل (2/50) بود. بين سابقه كار پرستاري (0/194=r، 0/011=p)، سابقه كار در بخش هاي مراقبت ويژه (0/165=r، 0/031=p)، سن (0/284=r، P 0.001)، بيمارستان محل خدمت (2/83F=، 0/026=p)، بخش محل خدمت (5/044=F، P 0.001) و نوبت كاري (2/25 t=، 0/024=p) با همكاري حرفه اي پرستار پرستار، رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. نتيجه گيري: با توجه به سطوح پائين نمرات ابعاد مديريت تعارض و تعامل بين پرستاران، برگزاري كارگاه هاي آموزشي روش هاي بهبود ارتباط، آموزش مهارت هاي حل تعارض، تمرين كار تيمي از زمان دانشجويي، حمايت سازماني و بهبود كيفيت محيط هاي كاري پرستاري مي تواند گامي موثر در افزايش هرچه بيشتر همكاري پرستار پرستار باشد.