نقش جهانبيني و اشراق در پرورش و آموزش معماران، در دفاع مقدس

برخي اتفاقات، مشكلات و راه‌حل هاي آنها در جنگ تحميلي با خط‌مشي كلاسه شده و طبقه‌بندي‌هاي موجود آن زمان، صورت نگرفته و جنبه‌اي الهي و غيرطبيعي داشته است. اين نكته، مهم‌ترين فرضيۀ براي ادامۀ پژوهش در اين زمينه است. در راستاي اين فرضيه، پرسش‌هاي مهمي مانند چگونگي شناخت اين روش‌هاي اشراقي، چرايي استفاده از آنها و روش بررسي در اين زمينه مطرح مي‌گردد. فضاي ذهن(جهان‌بيني حاكم بر جامعۀ رزمندگان)، بينش‌ها و اعتقادات، تأثير مستقيم بر آموزش دارد و از اين‌رو مهم‌ترين ضرورت، براي پژوهش در اين زمينه است. با گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي و ميداني(تجربيات نگارنده از آموزش در زمان دفاع مقدس)، پديدهشناسي و آسيب‌شناسي فضاي آموزشي در گرايش‌هاي مهندسي، بررسي، توصيف و تحليل نمونه‌هاي موردي از ديد فني و مهندسي (در اين پژوهش پل بعثت)، استفاده و ارجاع به تئوري‌هاي مرتبط با موضوع، مانند نظريۀ مازلو و كِسلر و همچنين تأثير نحوۀ آموزش الهي و مكتب محور بر فضاي موجود، قالب اين پژوهش را در چارچوب روش كيفي طبقه‌بندي كرده كه با توصيف و تحليل به هدف نهايي پژوهش، كه بررسي تأثير فضاي ذهني(الهي و شيطاني) و جهان‌بيني اسلامي، بر نوع پرورش و عمل در جبهه‌ها ( در اين پژوهش گرايش مهندسي معماري) بوده، مي‌رسد.