جديدترين روشهاي درمان ميوم: يك مطالعه مروري

Latest Treatment Techniques of Myoma: A Review Article

ميوم‌ها (Myoma) شايع‌ترين تومورهاي خوش‌خيم رحمي هستند كه در 25-20 درصد از زنان در سنين باروري ديده مي‌شوند. البته شيوع آنها با افزايش سن، افزايش مي‌يابد بطوريكه در بيش از 30 درصد از زنان در سنين 60-40 سال، فيبروم وجود دارد. ميوم‌ها عليرغم خوش‌خيم بودن، سبب ايجاد موربيديته قابل توجه، بويژه خونريزي غيرطبيعي رحم و عوارض بر باروري مي‌شوند. لذا تشخيص و درمان آنها در هر سني حائز اهميت است. معاينات باليني توسط پزشك تنها سبب شك به وجود ميوم مي‌شود و براي تشخيص قطعي و همچنين تصميم‌گيري درباره نحوه مديريت صحيح و انتخاب روش درمان، آگاهي از ويژگي هاي ميوم اعم از محل، اندازه و نوع آن ضروري است. دستيابي به اين اطلاعات تنها از طريق روش هاي تصويربرداري امكان پذير است. امروزه روش هاي تصويربرداري مختلفي براي تشخيص ميوم بكار ميروند كه شامل سونوگرافي دو بعدي و سه بعدي، هيستروسونوگرافي، هيستروسالپنگوگرافي، سي تي اسكن و MRI مي باشند. در اين مطالعه‌ي مروري به معرفي انواع ميوم و ويژگي‌هاي آن مي‌پردازيم و سپس روش‌هاي تشخيص انواع ميوم‌ها و در نهايت انواع درمان‌هاي موجود، خصوصا جديدترين راه‌هاي مديريت ميوم را شرح خواهيم داد.

Myomas are the most common benign tumors observed in 20-25% of women in the reproductive age. The incidence of myoma increases with age occurring in about 30% of 40-60 yrs old women. Despite being benign, myomas are associated with high morbidity due to abnormal uterine bleeding and fertility complications. Thus, proper diagnosis and treatment of myoma at any age is essential. Clinical examination by a physician can partially diagnose myoma. For correct management of myoma, accurate diagnosis demonstrating location, size and type of myoma is necessary. This can only be achieved through medical imaging techniques. Today, many different medical imaging techniques are present including two- and three dimensional ultrasonography, Hysterosonography, Hysterosalpingography, CT-scan and MRI. In this study, various types of myomas, its diagnosis and latest methods of treatment are studied.