بررسي فراواني اختلال خواب و عوامل فردي مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر مشهد در سال 1398

مقدمه: ﺧﻮاب از ﺿﺮورﯾﺎت ﺣﯿﺎت است و اختلال در آن پيامدهاي نامطلوبي را به‌دنبال دارد. با توجه به اينكه تغييرات دوران بارداري مي‌توانند منجر به بروز اختلال در خواب شوند، مطالعه حاضر با هدف بررسي اختلال خواب و برخي عوامل فردي با آن در زنان باردار مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر مشهد انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال 1398 بر روي 285 نفر از زنان باردار مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي ‌درماني شهر مشهد انجام شد. براي بررسي كيفيت خواب افراد، از پرسشنامه كيفيت خواب پيترزبورگ استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سن زنان باردار 5.37±27.73 سال و ميانگين نمره كل كيفيت خواب 2.80±12.37 بود و ميزان اختلال خواب در زنان باردار شركت‌كننده در مطالعه 285 نفر (100%) بود. بر اساس نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون، بين متغيرهاي دموگرافيك و كيفيت خواب ارتباط معني‌داري وجود نداشت (0.05 p). نتيجه‌گيري: اختلال خواب در زنان باردار شيوع بسيار بالايي دارد، لذا در جهت بهبود كيفيت خواب زنان باردار علاوه بر مراقبت‌هاي معمول دوران بارداري، بايستي برنامه‌اي جهت تشخيص و علت‌يابي و درمان اين اختلال تدوين و اجرا شود.