واقع‌گرايي و اخلاق ليبرال

واقع گرايي اخلاقي بدين معناست كه گزاره ها از اموري واقعي، وراي سليقه و ميل يا قرارداد حكايت مي كنند. ليبراليسم به‌عنوان جرياني تاريخي، مكاتب و نظريه هاي متفاوتي را دربرمي گيرد. بررسي واقع گرايي يك ديدگاه، نسبت آن ديدگاه را با امكان ارزش‌سنجي براساس استدلال و دانش نمايان مي سازد. برپايه اين پژوهش، همه مكاتب ليبرالي، اعم از واقع گرا و غيرواقع گرا، نتيجه‌گرا يا وظيفه گرا و همچنين نوفضيلت گرايان، و نيز معتقدان به خردگرايي وحدت گرا و مخالفان ايشان، در حوزه خيرات معنوي، اخلاقي و خيرات اخروي، غيرواقع‌گرايانه عمل مي كنند و ارزش گذاري را از حوزه استدلال و دانش خارج كرده و به حوزه دلخواه افراد واگذاشته‌اند؛ درمقابل در خيرات دنيايي، واقع‌گرايان معياري واقعي ارائه مي كنند، اما غيرواقع گرايان به‌لحاظ نظري ارزش‌گذاري را به سليقه يا قرارداد وامي‌گذارند؛ هرچند همه ليبرال ها در حوزه خيرات دنيايي، در عمل واقع گرايانه عمل مي كنند و ارزش گذاري را براساس استدلال و دانش قرار مي دهند