عوامل اجتماعي و فرهنگي موثر بر تمايل جوانان به ورزش همگاني (با تاكيد بر زنان)

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تاثير عوامل اجتماعي و فرهنگي بر تمايل به ورزش جوانان به ويژه زنان مي‌‌باشد. پژوهش حاضر از نظر نوع پژوهش از نوع كاربردي و بر اساس مسير از نوع توصيفي مي‌‌باشد كه بر روي جوانان شهر تهران انجام شد. جامعه آماري پژوهش، كليه جوانان ساكن در شهر تهران در حدود 3040248نفر بر اساس سرشماري سال 1395 مي‌باشند كه بر اساس جدول برگرفته از گلن دي ايزرائيل به ميزان 370 نفر به عنوان نمونه تعيين و براي اطمينان از عدم تورش 400 نفر به عنوان نمونه‌ي نهايي انتخاب گرديد و با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي نمونه‌گيري انجام شده است. ابزار گردآوري داده‌‌ها، پرسشنامه‌هاي استاندارد شده‌ي حمايت اجتماعي، پذيرش اجتماعي، سرمايه اجتماعي، رفتار مطلوب اجتماعي، سرمايه فرهنگي، هوش فرهنگي و جهت‌گيري مذهبي و پرسشنامه‌ي پژوهشگر ساخته‌ي تمايل به ورزش همگاني با ضريب CVR برابر با 0.860، اعتبار سازه برابر با 0.776 و پايايي برابر با 0.894 بودند. نتايج به دست آمده از رگرسيون خطي حاكي از آن بود كه عدم وجود سرمايه‌ي اجتماعي، رفتار مطلوب اجتماعي و حمايت اجتماعي بر تمايل جوانان به ورزش همگاني تاثير گذار بودند و عدم وجود پذيرش اجتماعي، هوش فرهنگي، سرمايه‌ي فرهنگي و باورها و جهت‌گيري‌هاي اعتقادي و ارزشي تاثيري بر تمايل به ورزش همگاني نداشتند