تحليل گفتمان انتقادي توئيت هاي ترامپ بر اساس مدل ون دايك

نقش و تأثيرگذاري شبكه‌هاي اجتماعي از جمله توئيتر، انكارنشدني است. توئيت‌ها مي‌توانند كنش‌هاي اجتماعي را شكل دهند و جامعه را به سمت و سوي ويژه‌اي، رهبري كنند. بنابراين، تحليل گفتمان انتقاديِ توئيت‌ها، نوع تعامل‌هاي ميان كاربران توئيتر را بازنمايي مي‌كند. در پژوهشِ حاضر، توئيت‌هاي ترامپ بر پايه روش تحليل گفتمان انتقادي ون‌دايك  واكاوي شدند. به اين منظور، از ابتداي ژانويه تا انتهاي مارس 2018، حدود 400 توئيت از صفحه شخصي دونالد ترامپ رئيس جمهور وقت آمريكا، با روش تصادفيِ هدف‌دار، گرد‌آوري شده و مورد بررسي قرار گرفتند. سپس داده‌هاي پژوهش با بهره‌گيري از نشانه‌ها و عناصر زبان‌شناختي مدل ون‌دايك، تفسير و تبيين شدند. يافته‌ها نشان مي‌دهند كه ترامپ، در سطح معنايي از عناصر زبان‌شناختي بسياري مانند مقوله‌بندي، قطب‌بندي، تعميم دادن، ايجاد فاصله، مفهوم تلويحي، مبالغه و خلاف واقع بهره مي‌گيرد. او همچنين، در سطح سبك به واژه‌گزيني و حذف عمدي برخي واژه‌ها مي‌پردازد. علاوه بر اين، تراپ در سطح استدلال مقوله استدلال را با مغالطه‌كاري جبران مي‌كند. يافته‌هاي پژوهش همچنين نمايانگر آن است كه كاربران توئيتر، پيوسته در مواجهه با گفتمان‌هاي ايدئولوژيك قرار مي‌گيرند. اين گفتمان‌ها در جامعه، فرايند تأثيرگذاري خود را با سرعت پشت سر نهاده و پايه‌گذار نظريه‌هاي اجتماعي مي‌شوند. همچنين اين گفتمان‌ها، نقش تعيين‌كننده‌اي در چگونگي زندگي و ديدگاه افراد يك گروه و يا روابط ميان‌گروهي دارند.