بررسي تأثير برنامه آموزشي چند رسانه‌اي بر اضطراب بيماران بستري در بخش‌هاي شيمي درماني بيمارستان‌هاي منتخب آجا

The Effect of Multimedia Training Program on Anxiety in Patients Admitted to Chemotherapy Departments

بيماران بستري در بخش‌هاي شيمي درماني، ميزان بالايي از تنش‌هاي رواني از جمله اضطراب در بيماري را تجربه مي‌كنند كه نياز به آموزش‌هاي مؤثر براي مديريت آن دارند. آموزش بيماران به روش چند رسانه‌اي يكي از راهبردهاي مفيد و انعطاف پذير آموزشي است. هدف: بدين منظور مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير برنامه آموزشي چند رسانه‌اي بر اضطراب بيماران بستري در بخش‌هاي شيمي درماني صورت گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك پژوهش نيمه تجربي مي‌باشد كه در مورد 30 بيمار با تشخيص قطعي سرطان كه به بيمارستان‌هاي منتخب آجا در تهران در سال 1398 -1397 مراجعه كرده‌اند انجام شد. نمونه‌گيري به صورت تصادفي صورت گرفت. لوح فشرده آموزشي كه توسط پژوهشگر تهيه شده بود، در اختيار افراد گروه مداخله قرار داده شد و در گروه كنترل هيچ مداخله‌اي انجام نگرديد. پرسشنامه اضطراب آشكار اشپيل برگر حاوي 2 هفته پس از مداخله تكميل گرديد. در نهايت داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 16 و آزمون‌هاي آماري استنباطي و توصيفي تجزيه تحليل شد. يافته‌ها: يافته‌هاي نشان داد، بين ميانگين نمره اضطراب آشكار قبل و بعد گروه آزمون (قبل: 6/05±43/96 و بعد: 5/95±43/40) گروه كنترل (قبل: 10/60±45/13 و بعد: 10/32±47/53)، تفاوت معناداري وجود نداشت (0/05‌P>). بحث و نتيجه‌گيري: آموزش به روش چند رسانه‌اي در اين مطالعه بر اضطراب بيماران بستري در بخش‌هاي شيمي درماني مؤثر نبوده و پيشنهاد مي‌شود با انجام پژوهش‌هاي تكميلي بيشتر و به‌ كارگيري روش‌هاي مكمل در كنار اين روش تأثيرات آن‌ها بررسي گردد.

Introduction: Patients-with cancer in chemotherapy wards, face high degree of mental tensions such as anxiety in disease. These patients require effective training methods to manage anxiety. Multi-media education is one of the most useful and flexible educational strategies. Objective: Thus, the present study aimed to investigate the impact of multimedia education program on the level of anxiety in patients admitted to chemotherapy wards. Material and Methods: The present study is quasi-experimental and was performed on 30 patients with definite diagnosis of cancer referring to selected AJA hospitals in Tehran. Sampling was done randomly. The researcher gave educational CDs to the intervention group and no intervention was performed in the control group. The Spielberg’s Anxiety Inventory contained 20 multiple choice questions. Finally, the data were analyzed using SPSS software 16. Results: The results showed that there was no significant difference between the mean anxiety scores before and after the test group (before: M= 43.96±6.05, after: M= 43.40±5.95) and the control group (before: M= 45.13±10.06, after: M= 47.53±10.32) (P> 0.05). Discussion and Conclusion: The results of the present study showed no significant difference between the mean anxiety scores before and after the test group, but it is recommended to perform further comprehensive studies.