ايزوترم جذب فلز سنگين سرب از محيط آبي توسط جاذب هاي زيستي

فلزات سنگين جزء آلوده كننده هاي خطرناك براي سلامتي انسان هستند كه معمولاً توسط پساب هاي صنعتي وارد محيط آبي مي شوند. در اين آزمايش، از سه دوز جاذب، پوسته شلتوك برنج و كربن فعال، نه غلظت اوليه فلز سرب، سه pH متفاوت و در چهار زمان تماس براي حذف يون سرب از محيط آبي استفاده شد. بررسي زمان تعادل در غلظت هاي مختلف نشان داد كه با كاهش غلظت اوليه ي محلول، زمان تعادل براي هر دو جاذب كاهش مي‌يابد. زمان تعادل براي هر دو جاذب با هم برابر و مقدار آن ۳۰ دقيقه به دست آمد. بررسي كارايي جذب در غلظت هاي مختلف نشان داد كه با كاهش غلظت اوليه ي محلول، كارايي جذب براي هر دو جاذب افزايش و به هم نزديك مي شوند. بهترين وضعيت حذف سرب از دو جاذب پوسته برنج و كربن فعال در ۶=pH به‌ترتيب 4/77 و ۴/94 درصد در جرم جاذب 1 گرم بر ليتر است. كربن فعال، توانايي حذف سرب بالاتري از محيط آبي را نشان داد. برازش پارامترهاي هم‌دماي جذب لانگموير و فرونيدليچ بر داده هاي جذب نشان داد كه فرايند جذب سطحي از هر دو ايزوترم فروندليچ و لانگموير تبعيت مي‌كند؛ اما مدل فرونيدليچ داده هاي آزمايش را بهتر توصيف مي‌كند