عوامل مؤثر بر افزايش اثربخشي اقدامات كارآگاهان در جرم يابي آدم‌ربايي

زمينه و هدف: آدم‌ربايي از جمله مهم‌ترين جرايم جنايي است كه علاوه بر احتمال بروز خطر جاني براي فرد ربوده شده و ايراد صدمه جدي به امنيت، آرامش ذهني و سلامت روحي خانواده فرد ربوده شده، يكي از چالش‌هاي پليس آگاهي نيز است. بر همين اساس هدف اصلي اين تحقيق شناسايي و تبيين عوامل مؤثر بر افزايش اثربخشي اقدامات كارآگاهان در جرم‌يابي آدم‌ربايي در كلان‌شهر تهران از سال 1397 الي 1398 بوده است. روش‌: تحقيق حاضر يك پژوهش كيفي از نوع تحليل محتواي جهت‌دار بوده كه از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري آن 35 نفر از كارآگاهان و كمك كارآگاهان شاغل در معاونت مبارزه با جرايم جنايي پليس آگاهي تهران بزرگ هستند كه به روش هدفمند انتخاب‌شده‌اند. روش گردآوري داده‌ها به‌صورت ميداني و ابزار آن مصاحبه‌هاي عميق نيمه ساختاريافته است و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار مكس‌كيو‌دا استفاده شده است. يافته‌ها: با توجه به يافته‌هاي تحقيق مي‌توان با 95 درصد اطمينان بيان كرد كه متغيرهاي يكپارچگي بانك‌هاي اطلاعاتي، تربيت حرفه‎اي كارآگاهان، وحدت فرماندهي، مقاوم‌سازي مردم به ميزان بالا بر اثر‌بخشي اقدامات كارآگاهان در جرم‌يابي آدم‌ربايي مؤثر است. نتيجه‌گيري: با توجه نتايج به‌دست‌آمده از تحقيق، طراحي الگوي جامع جرم‌يابي آدم‌ربايي، بررسي الزامات و چالش‌هاي پليسي در جرم‌يابي آدم‌ربايي، مطالعه تطبيقي برخي كشورها در خصوص فرايند جرم‌يابي آدم‌ربايي ضروري به نظر مي‌رسد.