مدل‌سازي احتمال جست‌دهي برودار در توده‌هاي جست‌زاد زاگرس مركزي

تعيين پتانسيل جست دهي برودار، تعيين ارتباط بين ارتفاع متوسط جست ها، ارتفاع جست غالب و تعداد جست ها با قطر كنده در هر جست گروه از اهداف اين پژوهش بود. براي اين منظور در مجموع 93 كنده در توده هاي جست زاد برودار در استان چهارمحال و بختياري انتخاب و در يك دوره رويشي مورد حفاظت فردي قرار گرفتند. مدل لجستيك براي تعيين پتانسيل جست دهي برودار با متغير هاي سن و قطر كنده بررسي شد. براي تعيين رابطه بين قطر كنده و متغير هاي جست ها از انواع مدل هاي خطي و غيرخطي (تواني، نمايي، لگاريتمي و پلي نوميال) استفاده شد. نتايج مدل لجستيك نشان داد كه مدل شامل متغير قطر كنده مدل مناسب براي تعيين پتانسيل جست دهي برودار است. مدل پلي نوميال از نظر معيارهاي انتخاب مدل در بين مدل هاي ديگر نتايج بهتري را براي برآورد سه متغير ارتفاع غالب، ارتفاع متوسط و تعداد جست در هر جست گروه نشان داد. بيشترين مقدار ضريب تعيين (0.639 = R²adj) و بهترين نتيجه از نظر معيار هاي انتخاب مدل بين تعداد جست در هر جست گروه با قطر كنده وجود داشت. نتايج آناليز واريانس تعداد جست در طبقات قطري نشان داد كه بين طبقات قطري مختلف تفاوت معني داري وجود دارد. بين دامنه قطري 5-25 و 25-55 سانتي متري اختلاف معني داري وجود ندارد.