ارائه روشي بر مبناي اتوماتاي سلولي براي مدل‌سازي توسعه آتش‌سوزي در جنگل‌هاي پارك ملي گلستان‌

در اين پژوهش عامل هاي مؤثر بر آتش سوزي جنگل هاي پارك ملي گلستان مشخص شد و سپس با استفاده از اين عامل ها، مدل‌سازي توسعه آتش سوزي جنگل بر مبناي اتوماتاي سلولي انجام شد. براي تعيين عامل هاي مؤثر بر آتش سوزي جنگل هاي پارك ملي گلستان، از رگرسيون چندگانه خطي به همراه الگوريتم ژنتيك استفاده شد. براي بررسي مقدار تأثير توان تفكيك مكاني نقشه هاي مورد استفاده بر روي نتايج حاصل از مدل‌سازي، عامل هاي مؤثر در توان هاي تفكيك مكاني مختلف توليد مي شوند و از اين داده ها به‌عنوان ورودي الگوريتم پيشنهادي، استفاده شد. همچنين از فيلترهاي همسايگي 3×3، 5×5 و 7×7 براي بررسي تأثير فيلتر همسايگي در فرآيند توسعه آتش سوزي جنگل به كار گرفته شد. براي مدل‌سازي توسعه آتش سوزي جنگل هاي پارك ملي گلستان از اتوماتاي سلولي استفاده مي شود كه براي كاليبره كردن آن از الگوريتم بهينه سازي زنبورعسل، بهره گرفته شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه استفاده از الگوريتم پيشنهادي با فيلتر همسايگي 3×3 داراي دقت بالاتري نسبت به ديگر فيلترهاي همسايگي است. در بهترين حالت شاخص كاپا، دقت كلي و شاخص عامل نسبي به ترتيب برابر با 92/0، 96/0 و 94/0 به‌دست‌آمده است كه اين نتايج براي آتش سوزي تاريخ 26 آبان 1389 با توان تفكيك مكاني 30 متر است.