شناسايي و بررسي اثرهاي قارچ‏هاي ميكوريز آربوسكولار مقاوم به سرب و روي بر ويژگي‏هاي مورفولوژيكي گونه محلب (Cerasus mahaleb L. Mill.)‌

در اين آزمايش نهال‏هاي يك ساله محلب با شش تيمار قارچ ميكوريز (Diversispora versiformis ، Claroideoglomus etunicatum ، Rhizophagus irregularis ، Funneliformis mosseae، يك تيمار تركيبي) گونه‏هاي مذكور تلقيح شده و همراه با تيمار شاهد در پنج نوع خاك (شاهد يا بدون آلودگي، آلوده طبيعي، آلوده‌شده با سرب، آلوده‌شده با روي و آلوده‌شده با سرب و روي) كاشته شدند. بيشترين مقدار كلونيزاسيون در تيمار سويه تركيبي به مقدار 51 درصد و كمترين مقدار در تيمار شاهد 24 درصد بود. رويش قطري، ارتفاع نهال و شاخص سطح برگ در تلقيح با سويه تركيبي به ترتيب 1.42 ميلي‏متر، 11.91 سانتي‏متر و 19.01 واحد نسبت به شاهد افزايش يافت. بيشترين وزن تر و خشك اندام هوايي در تيمار سويه تركيبي به‏ترتيب 42.04 و 21.36 گرم و كمترين مقدار آن در شاهد به ترتيب 22.34 و 11.33 گرم بود. تيمار سويه تركيبي و تيمار خاك غير آلوده موجب بيشينه رشد در گونه محلب شد. در گياهاني كه با قارچ ميكوريز تلقيح شده بودند، ميانگين همه متغيرهاي اندازه گيري شده در مقايسه با گياهان شاهد به‏طور معني‏داري بيشتر بود. تيمار سويه تركيبي در تجمع ماده خشك بيشترين تأثير را داشته است.