كاربرد نانوساختارهاي پلي آنيلين در ابزار توليد و ذخيره انرژي: سلول هاي خورشيدي پليمري و ابرخازن ها

پلي آنيلين يكي از مهمترين پليمرهاي رسانا به شمار مي رود كه با داشتن خواص مطلوبي از جمله سنتز آسان، تبديل از اشكال نارسانا به رسانا توسط واكنش هاي اسيدباز، پايداري در محيط و تبديل به اشكال اكسايشي مختلف در چند دهه ي اخير كاربرد بسياري در حسگرها، باتري ها، سلول هاي خورشيدي و ابرخازن ها داشته است و اخيراً به دليل افزايش تقاضا در استفاده از منابع تجديد پذير، اهميت زيادي پيدا كرده است. امروزه ساخت و توسعه ي سلول هاي خورشيدي كم هزينه بر پايه مواد پليمري ارزان قيمت، سبك، منعطف و با قابليت جذب بالاي نور خورشيد مورد توجه بسياري قرار گرفته است. با توجه به نوسان توان توليد در سلول هاي خورشيدي، استفاده از ابزار ذخيره انرژي به منظور استفاده بهينه از منابع تجديد پذير در لوازم الكترونيكي قابل حمل، وسايل نقليه الكتريكي و ذخيره سازي در مقياس شبكه از اهميت بالايي برخوردار است. ابرخازن ها به عنوان ابزار ذخيره انرژي داراي چگالي توان بالا و چرخه ي عمر طولاني هستند. در اين مقاله مروري پس از معرفي مختصر پلي آنيلين به كاربرد نانوساختارها و نانوكامپوزي تهاي مختلف آن در سلول هاي خورشيدي پليمري به عنوان لايه انتقال دهنده حفره و در ابرخازنها به عنوان الكترود اشاره شده است.