اهميت شاخه زني پلي اتيلن به كمك فرآيندهاي پس-اصلاحي

پلي اتيلن با چگالي كم (LDPE) رزيني تجاري و پر مصرف در كاربردهايي چون توليد فيلم ها، ظروف دمشي و ... است. اين ماده داراي ساختاري پر شاخه بوده، طول اين شاخه ها به صورت گسترده اي توزيع شده اند. LDPE به روش راديكالي و تحت فشارهاي بالا توليد مي شود. ماهيت خطي زنجير هاي پليمري انواع پلي اتيلن ها را م يتوان با استفاده از كومنومرهاي بلندتر از اتيلن مثل بوتن و هگزن يا با استفاده از كاتاليزور هايي كه اليگومرهاي فعال پليمر شدن را تشكيل مي دهند، برهم ريخت. اما استفاده از كاتاليزور ها به دليل محدوديت دسترسي و همچنين قيمت زياد، در همه كشورها امكان پذير نيست. روش هاي جايگزين براي ايجاد شاخه هاي بلند در ساختار پليمر در غياب كاتاليزورها، فرايند هاي پس-اصلاحي (Reactive Extrusion) از جمله اكستروژن واكنشي (Pos tmodification) است. اخيراً از واكنش هاي راديكالي در اص الح پسپليمر شدن پلي الفين ها بهره گرفته شده است. در اين روش، تغيير در درجه شاخه اي شدن با كنترل متغيرهاي گوناگون از جمله دما، زمان اقامت، خوراك پراكسيد، فشار و ... كه به شدت روي خواص رئولوژيكي، تبلور و چگالي محصول تأثيرگذارند، امكان پذير است. در اين مقاله به معرفي فرايند اكستروژن واكنشي و كاربرد آن در پيوندزني و شاخه زني پلي اتيلن پرداخته شده است.