نمادهاي هويت ملّي ايران و افغانستان در كتاب هاي تاريخِ دهم و يازدهم

امروزه هويت ملّي يكي از مقوله هاي مهم در برنامه هاي توسعه اي هر كشور محسوب مي شود و در اين بين سازمان آموزش و پرورش به عنوان يكي از مهم ترين نهادهاي هويت بخشِ جامعه، نقش مؤثري در شناساندن هويت ملّي را بر عهده دارد. ازجمله دروس تأثيرگذار در اين زمينه، تاريخ است كه بيانگر هويت گذشتۀ يك اجتماع براي آشنايي و ملموس سازي آن در ميانِ قشري از جامعه مي باشد كه در سنينِ هويت يابي قرار دارند. هدف اين پژوهش با تكيه بر روش توصيفيتحليلي پاسخ به اين پرسش مي باشد كه نمادهاي هويت ملّي در كتاب هاي تاريخ ايران و افغانستان در پايه دهم و يازدهم در رشته ادبيات و علوم انساني چه بوده و ميزان توجه به آن‏چه ميزان است و متعاقباً عدم توجه و يا پررنگ سازي اين نمادها چه آثاري را به همراه خواهد داشت؟ يافته مبتني بر تحليل كمي با بهره گيري از نرم‌افزار Spss 18 حاكي از اين است كه نمادهاي هويت ملّي در كتب تاريخ دبيرستان دو كشور ايران و افغانستان كه از نظر فرهنگي و تاريخي داراي ريشه اي مشترك مي باشند شامل پرچم، سرود ملّي، مشاهير مذهبي، مشاهير ملّي، آداب و رسوم، كتب تاريخي ادبي و آثار و ابنيه تاريخي مي گردد و متعاقباً ميزان بهره گيري از نمادهاي هويت ملّي در كتاب هاي تاريخ ايران در هر پايه بيش تر از كتاب هاي تاريخ افغانستان بوده و در بين نمادهاي مشاهير ملّي و آثار و ابنيه تاريخي بيش ترين سهم تأكيد و توجّه در كتاب هاي تاريخ دو كشور را به خود اختصاص داده اند.