تبيين محيط اجتماعي به‌عنوان يكي از عوامل جرم‌زا و تأثير آن بر سبك زندگي (با تأكيد بر شبكه‌هاي اجتماعي مجازي)

در توليد پديده مجرمانه عواملي مختلفي نقش دارند. يكي از اين عوامل، عامل جامعه‌شناختي است. در مطالعه حاضر محيط اجتماعي به‌عنوان يكي از عوامل جامعه‌شناختي موردِتحليل و بررسي قرار گرفته است. اين مطالعه باهدف شناخت چگونگي اثرگذاري شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك زندگي و دستيابي به يك الگوي نظري جهت ارائه راهكارهاي كاربردي انجام‌ شده تا نقش احتمالي شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك زندگي مجرمانه كمرنگ‌تر گردد. سؤالات پژوهش نيز به اين صورت تدوين ‌شده است: شبكه‌هاي اجتماعي چه تأثيراتي بر سبك زندگي خانواده‌ها دارند؟ آيا مي‌توان اذعان داشت كه تقويت يا تضعيف سبك زندگي خانواده متأثر از استفاده شبكه‌هاي اجتماعي است؟ آيا اصولاً مي‌توان بين سبك زندگي خانواده‌هاي ايراني و شبكه‌هاي اجتماعي رابطه‌اي متصور شد؟ برآيند اين پژوهش حاكي از آن است كه نه‌تنها محيط اجتماعي به‌ويژه شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك زندگي اثر مي‌گذارند بلكه اين تأثيرات منفي نيز بوده و زمينه انحراف و كج‌روي را فراهم مي‌آورند. فناوري‌هاي نوين، زندگي جامعه ايراني را تحت سلطه خود درآورده است. اين پديده اجتماعي آن‌چنان مؤثر واقع گشته كه حتي فرهنگ نوظهوري را جايگزين فرهنگ اصيل ايراني نموده است.