اثر بارِ شناختي و بازه‌ زماني بر ادراك زمان

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر بارِ شناختي و بازه‌ زماني و تعامل اين دو متغير بر ادراك زمان به روش شبه آزمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش، دانش آموزان، دانشجويان، و كاركنان سازمان هاي شهر كرمان در سال 1397 بودند كه از ميان آنها 300 نفر (150 مرد و 150 زن) به صورت در دسترس انتخاب شدند و همه آنها تكليف بازتوليد زمان (TP) را انجام دادند. نتايج نشان دادند كه هم اثر اصلي بارِ شناختي و بازه‌ زماني و هم اثر تعاملي اين دو بر ادراك زمان معنا دار است (0.01 p). بارِ شناختي و افزايش بازه‌ زماني بر ادراك زمان به صورت افزايش ميزان خطاي بازتوليد زمان اثر دارند. لازم به ذكر است كه بيشترين تفاوت در خطاي بازتوليد زمان بين بازه هاي 2 و 8 ثانيه به دست آمد (0.001=p).