درمان فراتشخيصيِ يكپارچه‌ اختلالات هيجاني براي كودكان مبتلا به اختلالات اضطرابي و افسردگيِ همبود: مطالعه‌ تك موردي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي اوليه‌ پروتكل جديد درمان فراتشخيصي براي اختلالات هيجاني كودكان (UP-C) بر كاهش علائم اختلالات اضطرابي و افسردگي همبود در كودكان 8 تا 11 ساله‌ ايراني است. در اين پژوهش، پروتكل فراتشخيصيِ 15جلسه اي در چهارچوب يك طرح تجربي تك موردي با پيش آزمون، پس آزمون، و پيگيريِ يك ماهه روي يك كودك 9 ساله‌ مبتلا به اختلال اضطراب جدايي، اختلال اضطراب اجتماعي، و اختلال افسردگي اساسي (به عنوان اختلال همبود) اجرا شد. براي جمع آوري داده ها از مصاحبه‌ نيمه ساختاريافته‌ اختلالات خلقي و اسكيزوفرنيا براي كودكان، (K-SADS-PL) فهرست مشكلات رفتاري كودك، (CBCL) نسخه اصلاح شده غربالگري براي اضطراب كودكان مرتبط با اختلالات خلقي (SCARED)، و فهرست افسردگي كودكان (CDI) استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل نموداري ـ ترسيمي و شاخص درصد تغييرات نشان دادند كه بيمار در پايان درمان و دوره پيگيري يك ماهه، تغييرات آماري و باليني معناداري هم در متغيرهاي اضطراب و هم افسردگي (به عنوان اختلال همبود) پيدا كرد.