راهبرد ديپلماسي عمومي ايران در آفريقا

استفاده از ابزارها و روش هاي موثر براي ايجاد چهره مثبت از يك كشور، موضوع مهمي است كه در ديپلماسي عمومي مدنظر قرار مي گيرد. با توجه به اينكه آفريقا يكي از حوزه هاي راهبردي ج.ا.ايران مي باشد، اما ج.ا.ايران نتوانسته است از اين ظرفيت به خوبي استفاده نمايد و در زمينه ديپلماسي عمومي موفق عمل كند. اين موضوع از آنجا اهميت مي يابد كه حضور كشورهاي رقيب با ج.ا.ايران در آفريقا در ايجاد چالش هايي براي ايران در اين قاره تاثيرگذار بوده اند و موجب شده اند تا نگاه امنيتي نسبت به اقدامات ايران در آفريقا شكل بگيرد و ايران نتواند در حوزه تاثيرگذاري بر افكار عمومي آفريقا و پيشبرد اهداف و منافع مورد نظر خود عملكرد بهتري داشته باشد. اكنون اين پرسش مطرح مي‌شود كه راهبرد موثر جمهوري اسلامي ايران براي موفقيت ديپلماسي عمومي در آفريقا چيست؟ در پژوهش پيش رو در ابتدا با رويكردي توصيفي تحليلي و با استفاده از اسناد و منابع كتابخانه اي به واكاواي ديپلماسي عمومي ايران در آفريقا و نگاه امنيتي شكل گرفته در اين خصوص با استفاده از ((مكتب كپنهاگ)) پرداخته شده است. سپس با استفاده از مصاحبه عمقي(يكي از مجموعه هاي روش پيمايشي) با بيست فرد متخصص در حوزه آفريقا و ديپلماسي عمومي و همچنين روش تحليل ماتريس سوات تلاش شد تا داده هاي گردآوري شده مورد بررسي قرار گيرند كه نوآوري مقاله حاضر مي باشد. از اينرو نتايج به دست آمده دلالت بر آن دارد كه راهبرد واكنشي يا بازنگري، با تضعيف نگاه امنيتي شكل گرفته نسبت به فعاليت هاي ايران در آفريقا، مي تواند موجبات ارتقاء و موفقيت ديپلماسي عمومي ايران در اين قاره را فراهم آورد.