معافيت از كيفر در فقه اسلامي؛ ميانكنشي اخلاق، تربيتي و حقوقي

يكي از اهداف جرم‌شناختي كيفر، هدف گيري اصلاح اجتماعي و تربيت مجرم مي‌باشد به علاوه كه كاهش آثار جرم هم مورد نظر است. همچنين تجربه ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ كه ﮐﯿﻔﺮﮔﺮاﯾﯽ ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه و اﻓﺰودن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﭘﯿﺮوان ﺣﻘﻮق ﮐﯿﻔﺮي ﮐﻪﺧﻮاه ﻧﺎﺧﻮاه ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎي ﻧﺎﮔﻮار اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و... را در ﺑﺮدارد، ﻫﯿﭻﮔﺎه ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﮐﺎرآﻣﺪي دﺳﺘﮕﺎه ﻋﺪاﻟﺖ ﮐﯿﻔﺮي در ﯾﮏ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺴﺖ. لذا نظام عدالت كيفري با اتخاذ سياست كيفري ارفاقي خاصه در جرائم سبك، علاوه بر كاهش تراكم پرونده هاي كيفري، افزايش اوقات قضات جهت رسيدگي با دقت بيشتر در پرونده هاي مهمتر، كاهش اطاله دادرسي، كاهش جمعيت كيفري، كاهش هزينه هاي بار شده بر دولت و نيز امتناع از برچسب زني در وهله اول جهت‌گيري اخلاقي و تربيتي و اصلاح گري اجتماعي بوده است. در نوشتار حاضر به روش توصيفي تحليلي به چيستي معافيت از كيفر از نظر فقه و حقوق اسلامي و ارتباط آن با اخلاق و تربيت فردي و اصلاح‌گري اجتماعي پرداخته است