مشخصه‌هاي رسوبي و ژئوشيميايي نهشته‌هاي ساحلي جزيرۀ هرمز در جنوب ايران

جزيرۀ هرمز در ورودي خليج فارس و درياي عمان، نماد دياپيريسم در ايران و سري هرمز است. باتوجه‌به موقعيت قرارگيري جزيره و نظر به برنامه‌هاي توسعه‌اي براي ساحل جزيرۀ هرمز، شناخت تركيب و ويژگي‌هاي رسوبات ساحل اين جزيره اهميت فراواني دارد. پژوهش حاضر با هدف مطالعۀ ويژگي‌هاي رسوبي، كاني‌شناسي و ژئوشيميايي رسوبات ساحلي اين جزيره انجام شد.در پژوهش حاضر، 20 نمونۀ سنگي از گراول‌هاي موجود در محدودۀ مورد مطالعه مقطع نازك گرديد؛ همچنين 27 نمونه رسوب سطحي از 9 ايستگاه برداشت و آزمايش‌هاي پايۀ رسوب‌شناسي، كاني‌شناسي كمي به روش XRD، شناسايي كاني‌هاي سنگين با استفاده از محلول برموفرم و خاصيت مغناطيسي، سنجش فلزات سنگين و اكسيدهاي اصلي به روش XRF و مطالعۀ كاني‌شناسي به كمك ميكروسكوپ پلاريزان روي آنها انجام شدند. نتايج نشان دادند رسوبات ازنظر دانه‌بندي در محدوۀ ماسه تا ماسۀ گراولي قرار مي‌گيرند. مقدار متوسط كربنات‌كلسيم 32 تا 62 درصد محاسبه شد. كاني‌شناسي رسوبات نشان داد مجموعه‌اي از كاني‌هاي هماتيت، كلسيت، كوارتز، فلدسپات، پلاژيوكلاز، دولوميت، آراگونيت، كاني‌هاي رسي(كائولينيت و ايليت) و كاني‌هاي سنگين (مگنتيت، هماتيت، اليژيست، اپيدوت، پيروكسن، پيريت، گوتيت، ليمونيت، آپاتيت، باريت، زيركن، فلوريت) اجزاي متشكله رسوبات سطحي را تشكيل مي‌دهند. مطالعۀ مقاطع نازك نشان داد بيشتر گراول‌هاي موجود در ساحل منشأ آذرين دارند و تركيب ريوليتي و تراكيتي را نشان مي‌دهند. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان دادند منشأ اصلي اين رسوبات، دگرساني و فرسايش سنگ‌هاي سري هرمز(پركامبرين پسين كامبرين پيشين) در مركز اين جزيره در شرايط آب‌وهواي گرم مرطوب است.