الگوي اقتصاد دانش‌بنيان در توليد محصولات كشاورزي: الگوي اقتصاد دانش راهكاري براي اثرگذاري دانش در توليد

معمولاً، دانش به عنوان يك نهاده ي غيرقابل لمس در توليد شناخته مي شود. در صورتي كه در مباني نظري اقتصاد دانش بنيان، دانش به عنوان يك منبع دايمي در تمامي بخش هاي فعال اقتصاد از جمله بخش كشاورزي، با مشاركت در جريان توليد همواره سبب افزايش توليد، مزيت رقابتي و ايجاد ارزش افزوده شده است. با اين وجود، توليد در چارچوب اقتصاد دانش بنيان و چگونگي ورود دانش به جريان توليد محصولات كشاورزي يكي از مباحث بسيار پيچيده در اقتصاد مي باشد. از اين رو، با توجه به جايگاه اقتصاد دانش بنيان و توجه ويژه سياست گذاران به تحقق آن در اسناد بالادستي، مقاله ي پيش رو تلاش مي كند با بهر ه گيري از مطالعات گذشته و مرور آن ها به روش تحليلي و توصيفي، به بحث پيرامون مفهوم اقتصاد دانش بنيان در توليد محصولات كشاورزي و چگونگي اثرگذاري دانش بر توليد بپردازد. يافته هاي اين پژوهش اطلاعات مفيدي در جهت درك بهتر مفهوم اقتصاد دانش بنيان در توليد محصولات كشاورزي ارايه مي دهد. مرور مطالعات گذشته نشان مي دهد، در اقتصاد دانش بنيان، دانش به عنوان يك نهاده و كالاي عمومي در نتيجه ي انجام تحقيقات موفق، از طريق بهره وري كل عوامل توليد بر جريان توليد اثرگذار است. به عبارت ديگر، در اقتصاد دانش بنيان بخشي از بهره وري كل عوامل توليد بوسيله ي موجودي دانش منتج شده از مخارج تحقيقات و ترويج، توضيح داده مي شود كه اين بخش با اثرگذاري بر جريان توليد مي تواند معياري براي سنجش ميزان دانش بنيان شدن فعاليت ها نيز باشد.