بررسي راهكارهاي مديريت ريسك خشكسالي كشاورزي در استان لرستان با استفاده از تكنيك دلفي فازي

يكي از بحرا‏ن‏هاي فراروي كشاورزي ايران، خشكسالي مي‏باشد و شناسايي راهكارهاي مديريت ريسك اين معضل، يك ضرورت به شمار مي‏آيد. هدف پژوهش حاضر، شناسايي راهكارهاي مديريت ريسك خشكسالي كشاورزي به روش دلفي فازي مي‏باشد كه از طريق، تركيبي از روش كمي و كيفي انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش، خبرگان كليدي مشتمل بر مديران و متخصصان مرتبط با موضوع فعال در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند زنجيره‌ايي 20 نفر از آنان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. اين پژوهش از مدل چرخه ريسك و بحران ويلهايت بهره گرفته است كه در آن راهكارهاي مديريت ريسك در سه دسته كاهش برنامه‌ريزي و پايش و پيش‌بيني ، جاي مي‏گيرند. نتايج نشان داد كه مهم ترين اولويت در گام كاهش، توسعه آبخيزداري و آبخوان‌ها؛ در گام برنامه‌ريزي، تهيه و اجراي طرح آمايش سرزمين و در گام پايش و پيش‌بيني، ايجاد سيستم‌هاي هشداردهنده است. تدوين طرح آمايش سرزمين، اصلاح الگوي كشت، تعامل با نهادهاي مرتبط بين المللي و منطقه اي با هدف تقويت سيستم هاي هشدار دهنده و پايش خشكسالي، تربيت و آموزش مستمر به كارگزاران مربوطه، پيشنهاد مي شود.