مروري بر روش هاي شناسايي آسيب بر اساس پارامترهاي مودال

Review of damage detection methods based on modal parameters

يكي از روش‌هاي متداول شناسايي آسيب در سازه‌ ها و تعيين محل و شدت آسيب در آنها بررسي تغييرات پارامترهاي مودال سازه قبل و بعد از بروز آسيب است. در اين روند كه اغلب بر پايه روش‌هاي بهينه سازي هستند، يك تابع هدف بر پايه فركانس‌هاي طبيعي و يا شكل‌مودهاي سازه و يا هر دو به كار برده مي‌شود.در اين مقاله سعي مي‌‌شود مروري اجمالي بر تحقيقات پيشين در خصوص شناسايي آسيب براساس پارامترهاي مودال و توابع هدف متداول در مرحله بهينه‌سازي در فرايند شناسايي آسيب انجام گيرد. به اين منظور، روش هاي شناسايي آسيب براساس فركانس طبيعي، شكل مود، انحناي شكل مود و هردو، شكل مود و فركانس طبيعي مرور مي‌شوند. در ادامه با توجه به اهميت بالاي توابع هدف در فرايند شناسايي آسيب، توابع هدف بر پايه معيار اطمينان مودال، ماتريس انعطاف پذيري و فركانس‌هاي طبيعي و شكل‌هاي مود مقايسه مي‌شوند.

One of the common methods of structural damage detections and identification of location and severity of the damage in structures is investigation of changes in modal parameters before and after damage. These methods which are mostly based on optimization techniques use an objective function based on natural frequencies and mode shapes. This paper reviews previous researches in damage detection techniques based on modal parameters and common objective functions used in the optimization stage in the damage detection process. To this end, damage detection methods based on natural frequency, mode shape, curvature mode shape and both of mode shape and natural frequency are reviewed. In the following, due to high importance of objective function in the damage detection process, objective functions based on modal assurance criterion, flexibility matrix and natural frequency and mode shapes are compared