مطالعۀ ظرفيت‌هاي رسانۀ شنيداري پادكست براي آموزش زبان فارسي در راديوهاي برون‌مرزي صداوسيما (مطالعۀ موردي: برنامه‌هاي آموزش زبان در راديوهاي دويچه وله و پارس تودي)

تحقيق پيش‌رو با هدف تبيين ظرفيت پادكست به‌منظور رسانه اي نو در آموزش زبان فارسي و ارائۀ الگوي توليد و توزيع پادكست آموزشي در راديو و نيز شناسايي نقاط قوت و ضعف پادكست هاي آموزش زبان فارسي انجام پذيرفته است. بنابر فرضيۀ «درونداد» كراشن، شنيدن يكي از ورودي هاي اصلي در فراگيري زبان به شمار است و پادكست به‌عنوان رسانۀ شنيداري فرصتِ تمرين، يادگيري و تقويت درك شنيداري را براي آموزش زبان فراهم مي‌كند. اين پژوهش با روش كتابخانه اي و تحليل محتواي كيفي انجام شده و جامعۀ آماري تحقيق شامل پادكست‌هاي آموزش زبان در پارس ‌تودي و دويچه وله است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه پادكست به سبب روزآمد بودن، جذابيت، اصالت داشتن و تعاملي بودن، فرصت‌هاي فراواني را براي آموزش زبان فراهم كرده‌ است. ويژگي تعاملي بودن نه‌تنها براي درك شنيداري، بلكه براي ارتقاي نحوۀ مكالمه و تلفظ صحيح واژگان نيز اهميت دارد؛ چراكه شنونده را به گوينده تبديل مي كند. پادكست هاي آموزشي زبان فارسي در عصر حاضر رسانه اي براي گسترش و آموزش زبان فارسي به شمارند كه بايد به صورت روزانه يا هفتگي توليد شوند. ازنظر موضوعي نيز مطلوب آن است كه متنوع، متناسب با سطوح مختلف زباني، قابل انطباق با آزمون‌هاي استاندارد و داراي تمرين، آزمون و واژه‌نامه باشند.