نقش هوش اخلاقي و ارزش حرفه اي در پيش بيني تاب آوري پرستاران

مقدمه: پرستاران به دليل موقعيت خاص شغلي خود با استرسهاي خاصي مواجه مي شوند كه مي تواند سلامت جسمي و رواني آنها را به خطر بيندازد. بنابراين شناسايي فاكتورهاي موثر در جامعه ي پرستاري، نظير هوش اخلاقي، ارزش هاي حرفه اي و تاب آوري رواني، براي حفظ بهداشت رواني، بهبود عملكرد كاركنان و ارائه خدمات مناسب تر به بيماران ضروري به نظر مي رسد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفيتحليلي (از نوع همبستگي) بر روي 150 نفر از پرستاران بيمارستانهاي شهرستان بم به صورت سرشماري انجام شد. ابزار گردآوري داده ها شامل چك ليست اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه سه بخشي مربوط به هوش اخلاقي Lennik Kiel))، ارزش حرفه اي (NPVSR) و تاب آوري رواني (CDRISC ) بود. داده ها با SPSS 20 و ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي، آناليز واريانس يكطرفه و تي مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج ميانگين نمره كلي متغيرهاي هوش اخلاقي (9/ 11 59 ±/161)، ارزش حرفه اي (8.89 74 ±/92) و تاب آوري (13.51 ±64.00) نشان داد كه بين هوش اخلاقي، ارزش حرفه اي و تاب آوري ارتباط معناداري وجود دارد و متغيرهاي پيش بيني، قادرند تغييرات تاب آوري پرستاران را پيش بيني كنند P 0.001. بحث و نتيجه گيري: براساس نتايج پژوهش، افرادي كه نمره ارزش حرفه اي و هوش اخلاقي بالايي دارند از تاب آوري بالايي نيز برخوردارند. ارزش حرفه اي و هوش اخلاقي پيش بيني كننده تاب آوري مي باشند.