ارزيابي كاربرد تركيب سنتز شده جديد (متيل 2- متيل-3,1-دي اكسو -1 ٬1 ٬2 ٬3 ٬5 ٬6 ٬7 a7 -اكتا هيدرو اسپايرو[ ايندن- 2٬3-پيروليزيدين- 2) 2- كربوكسيلات بر روي التيام زخم هاي برداشتي تمام ضخامت پوست در موش صحرايي ديابتي

مقدمه: التيام زخم حاصل برهم كنش پيچيده اي از وقايع سلولي و بيوشيميايي مي باشد كه منجر به بازيابي انسجام بافتي و قدرت كششي آن مي گردد. ديابت در انسان يك عامل موثر در تاخير ترميم زخم مي باشد. تحقيقات انجام شده بر روي آلكالوئيدهاي پيروليزيدين مويد خواص آنتي اكسيداني آنها مي باشدكه سبب تسهيل روند التيام زخم مي شوند. . هدف ارزيابي كاربرد تركيب سنتزي جديد (متيل 2- متيل1,-3-دي اكسو 1 ٬1 ٬2 ٬3 ٬5 ٬6 ٬7 a7 اكتا هيدرو اسپايرو[ ايندن 2٬-3-پيروليزيدين- 2[ 2 -كربوكسيلات (تركيب 6) بر روي التيام زخم هاي برداشتي تمام ضخامت پوست در موش صحرايي ديابت بود. مواد و روش ها: 60 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار پس از ايجاد زخم به سه گروه 20 تايي تقسيم بندي شدند. گروه 1: كنترل سالم، گروه 2: كنترل ديابتي ( القاي ديابت در موش ها و ايجاد زخم باز و تزريق داخل صفاقي 100 ميكروليتر DMSO 0.25 درصد به مدت 1 هفته )، گروه 3: گروه درمان (القاي ديابت در موش ها و ايجاد زخم باز همراه با تزريق 100 ميكروليتر داخل صفاقي تركيب (6) به مدت 1 هفته با دوز 60 ميكروگرم/ كيلوگرم كه در DMSO 0.25 درصد حل شده بود. مطالعات بافت شناسي در روزهاي 7، 14 و 21 و درصد كاهش سطح زخم در روزهاي 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 انجام گرفت. يافته ها: مطالعات بافت شناسي بيانگر كاهش معني دار سلول هاي التهابي و افزايش معني دار فيبروبلاست ها در گروه درمان در مقايسه با گروه كنترل ديابتي بود (P 0.05). درصد سطح زخم در گروه درمان نسبت به گروه كنترل ديابتي كاهش معني داري نشان داد (P 0.05). بحث و نتيجه گيري: درمان با تركيب جديد (6) سبب افزايش سرعت ترميم زخم برداشتي در موش هاي صحرايي ديابتي گرديد.