عنوان مقاله :
بررسي نتايج حاصل از كاتترگذاري وريد مركزي با استفاده از تكنيك ساژيتال مورب در نوزادان و كودكان
پديد آورندگان :
معتمدفر ، عظيم دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه راديولوژي , مومن غريبوند ، محمد دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه راديولوژي , عصار ، شيده دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه اطفال , تيموري ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه جراحي مغز و اعصاب , خوگر ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكده پزشكي , ميرمومني ، گلشن دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - بيمارستان گلستان - گروه آمار و اپيديميولوژي
كليدواژه :
سونوگرافي , عوارض , كاتترهاي داخل وريدي مركزي , كودكان و نوزادان
چكيده فارسي :
مقدمه: كاتترگذاري وريد مركزي يكي از شايعترين اعمالي است كه توسط جراحان اطفال انجام ميشود. با اين وجود، استفاده از اين كاتترها عوارضي را به همراه خواهد داشت كه در اين ميان كودكان نسبت به بالغين حساسيت بيشتري نسبت به اين عوارض دارند. با توجه به اهميت اين موضوع، مطالعه حاضر با هدف تعيين نتايج حاصل از كاتترگذاري وريد مركزي با استفاده از روش ساژيتال مورب در نوزادان و كودكان انجام شد. مواد و روشها: در اين مطالعه كه به صورت آيندهنگر انجام شد، براي 117 بيمار تحت هدايت تصاوير چندگانه سونوگرافي، فلورسكوپي و آنژيوگرافيك، كاتتر وريد مركزي تعبيه گرديد. اولويت در كارگذاري كاتتر به اين صورت است كه ابتدا وريد ژيگولار جهت تعبيه CVL (Central Venous Line) انتخاب شده و در صورت عدم موفقيت در كارگذاري كاتتر در اين رگ به ترتيب وريد سابكلاوين و وريد فمورال جهت اين امر مورد استفاده قرار ميگيرند. بيماران دو ساعت بعد از كار گذاشتن كاتتر و سپس هر 24 ساعت تا روز بعد از برداشتن كاتتر معاينه شدند.PT (Prothrombin Time)، NRI(International Normalized Ratio) و تعداد پلاكتها قبل از كارگذاري كاتتر اندازهگيري شدند. سن، جنس، سايز كاتتر، محل كارگذاري كاتتر، تعداد تلاش براي كاتترگذاري موفق، زمان استفاده از كاتتر، علت عدم استفاده از كاتتر و عوارض براي هر بيمار ثبت گرديد. براي بررسي فرضيات و سؤالات پژوهش از روشهاي آمار توصيفي و تحليلي از جمله كاي اسكوئر، t و رگرسيون لجستيك استفاده شد. يافتهها: مدت زمان نگهداري كاتتر به طور ميانگين 7.18±8.85 روز بود. ارتباط معناداري بين تعداد تلاشها براي كارگذاري كاتتر و ميزان بروز عوارض مرتبط با كارگذاري كاتتر مشاهده شد. همچنين ارتباط معناداري بين مدت زمان استفاده از كاتتر و ميزان بروز عوارض مرتبط با نگهداري آن به دست آمد. از مجموع 117 بيماري كه براي آنها كاتتر وريد مركزي تعبيه شده بود، 92 نفر (78 درصد) هيچگونه عارضهاي نداشتند، پنج نفر (4 درصد) دچار عوارض مرتبط با كارگذاري كاتتر و 20 نفر (17 درصد) دچار عوارض مرتبط با نگهداري كاتتر شدند. در اين مطالعه شايعترين عارضه مرتبط با كارگذاري كاتتر، هماتوم و خونريزي بود كه خود به خود برطرف شده و تهديدكننده نبود. در اين مطالعه عوارض تهديدكننده حيات مانند پنموتوراكس و هموتوراكس مشاهده نشد كه به نظر ميرسد به دليل استفاده از هدايت تصويري و روش مناسب در كارگذاري كاتتر، ميزان بروز اين عوارض كاهش يافته است. نتيجهگيري: نتايج نشان دادند كه استفاده از هدايت تصويري در قرار دادن كاتتر وريد مركزي با ميزان بالاي موفقيت در درج كاتتر وريد مركزي و كاهش تعداد تلاشها براي قرار دادن كاتتر در كودكان و نوزادان همراه ميباشد. با توجه به ميزان بروز پايين عوارض در استفاده از روش هدايت تصويري در قرار دادن كاتتر وريد مركزي، به جايگزيني اين روش با روشهاي سنتي توصيه ميشود.