تبيين شاخص‌هاي نوآوري در فعاليت‌هاي ياددهي و يادگيري رشته‌هاي هنري مبتني بر آموزه‌هاي سازنده‌گرايي و ميزان كاربست آن

هدف اين مطالعه، شناسايي شاخص هاي نوآوري در فعاليت هاي ياددهي و يادگيري رشته هاي هنري بر حسب رويكرد ساختن گرايي و بررسي ميزان كاربست آن ها در دانشگاه هنر اصفهان مي باشد. اين پژوهش از رويكرد كمّي و كيفي استفاده شده است. جامعه آماري بخش كيفي تحقيق حاضر، جمعي از صاحب نظران در آموزش هنر و متخصصان برنامه هاي درسي در سطح كشور و اعضاي هيأت علمي دانشگاه هنر اصفهان بودند، كه به روش نمونه گيري هدفمند تعداد 19 نفر از آنان انتخاب شدند. جامعه آماري بخش كمّي نيز، تمامي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه هنر اصفهان بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي تعداد 285 نفر از آنان انتخاب شدند. داده هاي پژوهش از طريق مصاحبه نيمه ساختار يافته و پرسشنامۀ محقق ساخته گردآوري شده است. براي تعيين روايي مصاحبه و پرسشنامه از روايي محتوا و براي برآورد پايايي پرسشنامه، از ضريب آلفاي كرانباخ بهره گرفته شده است. طبق نتايج تحقيق در بخش كيفي مهم ترين شاخص هاي نوآوري در فرايند ياددهي و يادگيري عبارت است از: كاربست يادگيري تجربي، توجه به خود راهبري، توجه به مهارت هاي تفكر، ارزشيابي كيفي و مداوم، توجه به اصول آموزش مبتني بر ديالوگ و اكتشاف هنري و بهره گيري از ديدگاه ها و دانش نوين در زمينۀ تحليل آثار هنري. همچنين نتايج بخش كمّي بيانگر آن است كه ميزان كاربست شاخص هاي نوآوري، كمتر از حد متوسط مي باشد. برگزاري دوره هاي دانش افزايي، استفاده از تجارب صاحبان هنر و اساتيد هنر، بازبيني مداوم برنامه هاي درسي بر اساس شاخص هاي سازنده گرايي از جمله پيشنهادهايي هستند كه نوآوري و بازنگري در فعاليتهاي ياددهي و يادگيري برنامه هاي درسي هنر را تسهيل مي كند.