مطالعۀ سينتيكي اثر اندازۀ ذرات دوده در هم‌سوزي متان-كربن بر مؤلفه‌هاي سينتيكي و گونه‌هاي اساسي احتراق

تابش پايين شعلۀ آبي رنگ متان به چالشي در اكثر صنايع تبديل شده است. حضور دوده و ذرات كربن در تركيب گاز متان، موجب افزايش سطح درخشندگي و تابش حرارتي شعلۀ آن مي شود. اما اثر اين افزودني بر توليد آلاينده ها و همچنين روند واكنشي احتراق متان، موضوعي است كه كمتر به آن توجه شده است. در اين بين، يكي از مؤلفه هاي مهم در اثرپذيري اين افزودني، اندازۀ ذرات كربن است. لذا در تحقيق حاضر در يك نگاه سينتيكي و با استفاده از روش EPM و مكانيزم GRI3.0، اثر افزودن ذرات بزرگ و ريز كربن به احتراق متان مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد افزودن ذرات ريز كربن به احتراق متان، با افزايش سطح واكنشي مكانيزم احتراق، باعث افزايش دماي آدياباتيك شعله و رشد كسر مولي آلاينده هاي احتراق مي شود. اما ذرات بزرگ كربن پس از تجزيۀ حرارتي در ناحيۀ پيش گرم، فعال شده و در واكنش ها شركت مي كنند. ازاين رو افزايش دما و افزايش كسر مولي گونه هاي احتراق در مقايسه با حالت افزودن ذرات ريز كربن بسيار ناچيز است. همچنين نسبت هم ارزي بر رفتار دماي واكنش با افزودن دوده موثر بوده و براي ذرات ريز در همۀ نسبت هاي هم ارزي افزايش دما مشاهده مي شود.