بررسي تأثير قرق در تغييرات پوشش گياهي و احياء گونه‌هاي شاخص مطلوبيت مرتع در استان اردبيل

بررسي تاثير قرق در تغييرات پوشش گياهي و وضعيت مرتع در سه منطقه معرف مرتعي استان اردبيل (ارشق، صائين و سردول) طي سال هاي 1385-1377 انجام گرفت. در اين تحقيق تغييرات تركيب گونه اي و برخي شاخص هاي پوشش گياهي مرتع (گروه هاي گياهي، تراكم و توليد علوفه) در دو سطح قرق و خارج قرق به مدت ده سال مورد بررسي قرار گرفت. عامل مربوط به پوشش گياهي شامل: درصد پوشش تاجي كل و به تفكيك گونه ها و توليد علوفه با استفاده از كوادرات يك متري مربعي برآورد شد. براي مقايسه تغييرات پوشش تاجي گونه هاي دايمي بين سال هاي بررسي و بين داخل و خارج قرق به صورت تجزيه مركب در محيط SPSS صورت پذيرفت و مقايسه ميانگين در سطح احتمال خطاء 0.05 به روش دانكن انجام گرفت. نتايج نشان داد كه ميانگين پوشش تاجي گونه هاي دايمي در داخل و خارج قرق در بين سال هاي ارزيابي اختلاف معني داري در سطح 1 درصد خطاء وجود داشت (0.01 p) و گونه هاي كم شونده مانند Astragalus brachyodontus و Astragalus lilacinus در سال 85 نسبت به سال 77 در داخل قرق بيشتر شده ولي گياهان زيادشونده مانند Helichrysum plicantum، Bupleurum leucocladum، Centaurea virgata، Galium verum L، Geum rivulaعموماٌ كاهش يافتند، كيفيت علوفه نيز از نظر كلاس I، II و III با اعمال قرق بهتر گرديده و سهم گياهان كلاسI در توليد افزايش داشتند و توليد علوفه نيز از 300 كيلوگرم به 700 كيلوگرم علوفه خشك در هكتار افزايش داشتند.