ارزيابي توان مراتع خشك و نيمه‌خشك براي استفاده گردشگري در هرمزگان

ذخيره گاه زيست كره گنو در محل تلاقي دو ناحيه رويشي ايران و توراني و خليج عماني واقع شده و داراي مراتع نيمه مشجر با بيش از 60 درصد گونه هاي گياهي هرمزگان و جاذبه بالا براي گردشگري مي باشد. هدف اصلي انجام اين پژوهش ارزيابي توان مراتع ذخيره گاه گنو براي كاربري گردشگري است. در منطقه معرف هر تيپ، از 4 ترانسكت 200 متري در هر ترانسكت، 15 پلات يك مترمربعي به فاصله 100 متر استفاده شد و پس از برآورد توليد با روش قطع و توزين، نقشه نهايي پوشش گياهي تهيه گرديد. با مبنا قرار دادن اصول نقشه سازي در يگان هاي زيست محيطي و استفاده از روش سيستمي در نرم افزار (ArcGIS9.3) لايه هاي اطلاعاتي شيب، جهت، ارتفاع، خاك، توليد گياهي، پراكنش پستانداران و پراكنش زوج سمان و محدوده هاي روستايي با هم تلفيق شدند و نقشه توان اكولوژيك گردشگري با مدل هاي اكوتوريسم مخدوم تهيه گرديد. مطابق نتايج تحقيق روستاي گنو داراي اولويت اول گردشگري متمركز و روستاهاي جونگان، بندر و تنگ باغ از اولويت دوم براي گردشگري متمركز برخوردارند. در نتيجه از كل مساحت ذخيره گاه گنو (61.04 هكتار) 10.84 درصد به تفرج متمركز طبقه 1 و 2، 40.64 درصد به تفرج گسترده (18067.01 هكتار) تعلق يافت. مطابق نتايج تحقيق، با توجه به اينكه 40.64% از سطح مراتع كه تحت حفاظت قرار دارند، داراي توان تفرج گسترده است، اين مراتع مي توانند مورد استفاده طبيعت گردي، گياه شناسي، جانورشناسي، كوه نوردي، صخره نوردي، پرنده نگري، مشاهده حيات وحش، پاراگلايدر و ... براي گردشگران علمي و عادي قرار گيرند.