بررسي صفات مورفولوژيك و تاثير تيمارهاي مختلف بر بهبود جوانه‌زني بذور هندوانه ابوجهل (Citrullus colocynthis) در دو توده سيستان و بلوچستان

مراتع بخش وسيعي از خشكي هاي سطح جهان را به خود اختصاص داده اند كه در برخي مناطق به دليل عوامل محيطي و انساني دچار تخريب شده اند. استفاده از جنبه هاي مغفول مانده اين عرصه ها مانند گياهان دارويي با در نظر گرفتن پايداري مي تواند فشار بر اين عرصه ها را كاهش دهد. اين مطالعه در دو منطقه سيستان و بلوچستان بر روي گياه هندوانه ابوجهل به عنوان يك گونه مهم دارويي صورت گرفت. وضعيت مرتع با روش چهار فاكتوري ارزيابي شد. صفات مورفولوژيك بر روي توده هاي انتخاب شده در دو منطقه اندازه گيري شد. براي بهبود جوانه زني آزمايش با 13 تيمار بر روي بذور دو توده اين گياه به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار انجام گرديد. وضعيت مرتع در دو رويشگاه مورد ارزيابي فقير بود. نتايج نشان داد كه به لحاظ صفات مورفولوژيكي هم بين دو توده تفاوت معني داري در كليه صفات به جز وزن هزاردانه وجود دارد. عمق ريشه و طول شاخه در منطقه زابل تا حدود دو متر بوده كه نشان دهنده قابليت حفاظتي اين گونه است. در خصوص جوانه زني، تمامي تيمارها باعث افزايش جوانه lrm;زني و رشد گياهچه هاي هندوانه ابوجهل در هر دو توده گرديد. به طور كلي بر اساس سهولت استفاده، كم خطر بودن و احتمال آسيب رساندن به جنين در مقايسه با مواد شيميايي، تيمار آبشويي به مدت 48 ساعت مناسب ترين روش غلبه بر خواب بذر و بهبود جوانه زني و رشد گياهچه هاي هندوانه ابوجهل مي باشد. با توجه به فقير بودن پوشش گياهي و فرسايش بادي در منطقه استفاده از اين گونه دارويي مي تواند راهكار مديريتي مناسبي جهت اصلاح از ديدگاه مرتعي و كشت در مزارع منطقه باشد.