تفهيم بنيادهاي معنايي نقشه سياسي

تلاش براي شناخت پديده و امور همواره از دغدغه هاي ذهن بشر بوده و مدام در پي آن بوده تا اين شناخت را تكميل نمايد. شناخت درست نيز زماني حاصل مي شود كه ماهيت واقعي پديده ها براي انسان روشن شود. پديده ها مبتني بر بنيادهاي فلسفي خاص خود مي باشند و به همين خاطر فهم آنها نيازمند درك اين بنيادهاي فلسفي و استفاده از روش هاي مناسب شناخت مي باشد. نقشه نيز از پديده هايي مي باشد كه مباني فلسفي خاص خود را دارد و با درك اين بنيادهاي فلسفي است كه معناي واقعي و مولفه هاي موثر بر معناسازي آن روشن مي شود. شناخت درست آن نياز به درك بسياري از عناصر و عوامل ديگر دارد. براي شناخت واقعي اين پديده نياز به درك و فهمي است كه فراتر از چيزي مي باشد كه بطور معمول در مورد آن گفته شده است. در اين پژوهش سعي شده تا ضمن روشن ساختن بنيادهاي فلسفي نقشه، عوامل موثر بر معناسازي آن با استفاده از روش شناسي هرمنوتيك شناسايي شوند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد كه نقشه از بعد هستي شناسي از ماهيت تركيبي عيني ذهني برخوردار بوده و بر همين اساس بايد با روش شناسي همچون هرمنوتيك تفهيم شود نه تبيين. همچنين با بكارگيري اين روش مشخص مي شود كه عوامل معناساز نقشه به دو دسته قابل تقسيم بندي مي باشند. عوامل دروني همچون انتخاب نوع سيستم تصوير و انحرافات كارتوگرافيكي و از بعد بيروني همچون مقصود ذهني كارتوگراف و بانيان نقشه و يا برداشت نقشه خوان از نقشه و فضاهاي فكري، قدرت و ... معناي واقعي آن را رقم مي زنند.