قرآن و تحول تربيتي در حاكميت ملي و فراملي با تاكيد بر الميزان؛ من وحي القران؛ المنار و في ظلال القرآن

Quran and Pedagogical Change in National and Transnational Sovereignty with Emphasis on al-Mizan min wahy al-Qur'an; al-munar wa fizZilal al-Qur'an

مقاله حاضر از نوع نظري است و با استفاده از روش كتابخانه اي به مطالعه و بررسي كتب و مقالات فقهي و حقوقي و منابع متعدد تفسيري، روايي و تاريخي، چون الميزان، من وحي القران، في ظلال القران و المنار به اين موضوع پرداخته است. بررسي ها نشان مي دهد كه قرآن در راستاي تربيت حاكمان آنان را به پرهيز از خشونت، بهره گيري از مشورت، رعايت عدالت اجتماعي و توجه به امور معنوي جامعه سفارش مي كند. قرآن كريم با درك ضرورت ارتباط با ساير ملل، براي تربيت پيروان خويش در اين حوزه اقدام به معرفي شاخص هايي چون دفاع از مظلوم، نفي نژاد پرستي و رفتار مسالمت آميز با اتباع ملل ديگر نموده و در كنار آن با نفي پذيرش ولايت كفار از سوي مسلمانان و عدم تسامح و تساهل در اصول دين بر حفظ هويت جامعه اسلامي تاكيد ورزيده است.

The present article is a theoretical study that has been conducted with reliance on the available legal, juridical, textual and historical resources and books such as al-Mizan min wahy al-Quran, fi zilal al-Qur'an wa al-manar. Studies show that, in order to train and educate rulers, the Quran recommends consultation, observance of social justice, avoidance from violence and paying attention to spirituality. Being fully heedful of the necessity of relationship with other nations, and to educate its followers, Islam has embarked on introducing certain standards such as defending the oppressed, negation of racism and peaceful behavior towards the followers of other ethnicities. Besides, it opposes the domination of unbelievers over Muslims, and compromising the principles of faith to maintain the identity of the Islamic society.