داربست هاي پليمري حاوي نانولوله هاي كربني در مهندسي بافت استخوان

مهندسي بافت، دانش طراحي و ساخت بافت جديد براي بازيابي عملكرد عضو هاي معيوب يا بافت هاي از دست رفته، است. سلول ها و داربست ها دو جزء اصلي در مهندسي بافت هستند. داربست، بستر موقتي براي رشد سلول است كه محيط مناسبي را براي رسيدن به سلول يا بافت مورد نظر فراهم مي كند و موجب تسهيل چسبندگي، رشد و تمايز سلول ها مي شود. ساخت داربست مناسب يكي از اهداف هميشگي پژوهشگران مهندسي بافت است. ارائه بسترهاي زيستي با خواص مطلوب مي تواند نقش مهمي در ترميم بافت استخوان داشته باشد. از آنجا كه نانولوله هاي كربني داراي خواص مكانيكي، الكتريكي و گرمايي بي نظيري هستند به شدت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. در اين مقاله، به ساختار نانولوله كربني، روش هاي توليد داربست هاي تقويت شده و ساخته شده با نانولوله كربني در مهندسي بافت استخوان، مزايا و معايب استفاده از آنها در داربست هاي مهندسي بافت استخوان به همراه مثال هايي از نتايج انتشار يافته در مقالات پرداخته شده است. اين موارد شامل طراحي هاي جديد داربست هاي نانوساختار دو و سه بعدي، خصوصيات و پاسخ هاي سلولي آن ها و همچنين برخي از عوامل موثر در ارتقاي برهم كنش هاي سلولي مانند چسبندگي، تكثير و تمايز مي شود.

this article has no abstract