تامين مقادير مختلف آب و كاربرد سطوح مختلف كود نيتروژن و پتاسيم بر خصوصيات كمي و كيفي چاي ترش

فاقد عنوان لاتبن

امروزه تغيير الگوي كاشت به سمت اهميت گياهان مقاوم به كم‌آبي براي مقابله با خشكي مطرح شده است. يكي از اين گياهان مقاوم به خشكي گياه چاي ترش مي‌باشد. در اين تحقيق اثر سطوح مختلف آب آبياري، كود نيتروژن و كود پتاسيم بر چاي ترش مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت طرح كرت‌هاي دوبار خرد شده با چهار سطح آب آبياري (I1، I2، I3 و I4 به ترتيب معادل 25، 50، 75 و 100 % نياز ‌آبي‌ گياه) و سه سطح نيتروژن (N1، N2 و N3 به ترتيب معادل 50، 75 و 100 % نياز‌كودي نيتروژن) در كرت هاي فرعي و سه سطح پتاسيم (K1، K2 و K3 به ترتيب معادل 50، 75 و 100 % نياز‌كودي پتاسيم) در كرت هاي فرعي فرعي قرار گرفتند. صفات ارتفاع گياه، وزن كپسول، عملكرد خشك، مقدار آنتوسيانين و بهره‌وري آب آبياري مورد سنجش و اندازه‌گيري قرار گرفت. نتايج نشان داد اثرات ساده آب آبياري و كود پتاسيم در سطح احتمال يك و پنج درصد بر تمامي صفات اندازه‌گيري شده و كود نيتروژن بر تمامي صفات به غير از بهره‌وري آب آبياري معني‌دار گرديد. بيشترين عملكرد از تيمارهاي 100% مصرف كود و 100% نياز آبي به دست آمد اما از اين نظر بين تيمار 100 و 75% نياز آبي تأثير معني‌دار مشاهده نشد. بيشترين بهره‌وري آب آبياري در تيمار 75% نياز آبي و 100% مصرف كود نيتروژن و پتاسيم به دست آمد اما از اين نظر بين تيمارهاي مختلف كود نيتروژن تفاوت معني‌دار حاصل نشد. بنابراين با توجه به وضعيت آب منطقه و كاهش منابع آبيبه ‌كاربردن 75% نياز آبي باعث صرفه‌جويي در مصرف آب مي‌گردد بدون آن كه تأثير معني‌دار در كاهش عملكرد داشته باشد. همچنين با توجه به شرايط آب و هوايي خشك منطقه سيستان استفاده از كود پتاسيم و نيتروژن مي‌‌تواند باعث تعديل خسارات ناشي از تنش خشكي در چاي ترش شود.

فاقد چكيده لاتين