تحليل نقوش انساني مرتبط با اسطوره هاي ايراني بر روي آثار فلزي ساساني

اﻧﺴﺎن ﭘﯿﺶ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن دوره ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎﯾﯽ روﺑﺮو ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺪد اﺳﻄﻮره ﺳﺎزي و اﯾﺠﺎد ﻧﻤﺎدﻫﺎﯾﯽ ﭘﺮ رﻣﺰ و راز ﺳﻌﯽ در درك و ﺷﻨﺎﺧﺖ آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻪ و در ﭘﺎره اي ﻣﻮارد آﻧﻬﺎ را ﺑﯿﺎري ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎ در ﻣﻮاردي در ﻧﻤﺎدﻫﺎي ﻣﺎدي ﺗﺠﻠﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﻧﺪ. ﻧﻤﺎدﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺎن اﻋﺘﻘﺎد و ﺑﺎور اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎت ﭘﯿﺮاﻣﻮن وي ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﻘﻮش دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ در ﻃﺮح ﻫﺎي ﻫﻨﺪﺳﯽ، اﺷﮑﺎل ﺟﺎﻧﻮري،ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن،ﮔﻞ و ﮔﯿﺎه و ﻣﻮﺟﻮدات ﭘﻨﺪاري و اﺳﻄﻮره اي ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﻬﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ در ﻓﺮﻫﻨﮓ اﯾﺮاﻧﯽ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﺪاﯾﺖ ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺎور و اﻋﺘﻘﺎد و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه اﻧﺪ. ﺑﺮاي درك اﯾﻦ ﭘﻨﺪارﻫﺎ و ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺎﻓﯽ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ داﻧﺶ ﺗﺎوﯾﻞ اﺳﺖ. ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ در ﻧﻘﺶ ﻫﺎي ﻧﻤﺎدﯾﻦ ﺑﺮ روي اﺷﯿﺎ ﻓﻠﺰي ﻧﮕﺎه ﺑﻪ رﻣﺰ و رازي دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﻠﺴﻔﻪ وﺟﻮدي ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﻤﺪن ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه اﻧﺪ. ﮐﻪ در ﻣﻮاردي اﯾﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻋﺘﻘﺎد و ﺑﺎور در ﮔﺬﺷﺘﻪ دور و ﻗﺒﻞ از ﻓﺮﻫﻨﮓ دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ اﻋﺘﻘﺎد و ﺑﺎور ﻓﺮادادي در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺟﺎري ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﻮه ﻫﺎي ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ، ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﯾﻦ ﻇﺮوف و ﻧﻘﺶ ﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎي آن را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺗﻔﺴﯿﺮي ﻗﻄﻌﯽ از اﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎ اراﺋﻪ ﮐﺮد، اﻣﺎ ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﯿﺶ رو، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دﯾﺪﮔﺎه ﺟﺪﯾﺪ و ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را ﺑﺮاي ﺗﻔﺴﯿﺮ اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از آﺛﺎر ﻫﻨﺮ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ در اﺧﺘﯿﺎر ﭘﮋوﻫﺶ ﮔﺮان ﻗﺮاردﻫﺪ. از ﻟﺤﺎظ ﺷﯿﻮه ﮔﺮد آوري ﻄﺎﻟﺐ و داده ﻫﺎ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

this article has no abstract