تهيه نانوكامپوزيت پلي پيرول/نانوسيليكا جهت حذف رنگزاي اسيدي آبي 62 از محيط هاي آبي: مدل سازي با استفاده از سيستم استنباط فازي- عصبي تطبيقي

در اين مطالعه نانوذرات سيليكا از پيش ماده تترا اتيل ارتوسيليكات سنتز شده و سپس نانوكامپوزيت آن با پليمر پلي پيرول تهيه و به منظور حذف رنگزاي اسيدي آبي 62 استفاده گرديد. پراش اشعه ايكس به منظور تاييد سنتز نانوسيليكا، ميكروسكوپ الكتروني روبشي براي تعيين مورفولوژي سطح، ميكروسكوپ الكتروني عبوري براي اندازه گيري ذرات نانوسيليكا سنتز شده و همچنين طيف سنج مادون قرمز تبديل فوريه به منظور تاييد و عامل دار شدن نانوذرات سيليكا با پليمر پلي پيرول استفاده شد. پارامترهاي موثر بر حذف رنگزا از جمله pH، مقدار جاذب، زمان، دما و غلظت بررسي و بهينه شدند. دستگاه اسپكتروفتومتر جذبي به منظور تعيين مقدار ماده رنگزا در محلول استفاده شد. در اين مقاله علاوه بر انجام آزمايشات عملي از مدل سيستم استنباط فازي- عصبي تطبيقي (ANFIS) براي پيش بيني خروجي بر حسب ورودي استفاده شده است. خروجي در اين مدل ميزان جذب و ورودي ها شامل 5 پارامتر دما، ميزان جاذب، غلظت، زمان و pH مي باشند. براي ارزيابي مدل از سه معيار ضريب همبستگي (CC)، مجذور ميانگين مربع خطا (RMSE) و ميانگين قدرمطلق درصد خطا (MAPE) استفاده شده است. آزمايشات انجام شده و نتايج به دست آمده نمايانگر دقت بالاي مدل پيشنهادي در فرآيند پيش بيني است كه اين مساله كاهش ميزان هزينه را به دنبال خواهد داشت، زيرا با وجود مدلي جهت پيش بيني، نيازي به انجام تمام آزمايشات به ازاي تمام تركيبات ورودي نخواهد بود.