بررسي تأثير متقابل مؤلفه‌هاي سرمايۀ اجتماعي بر كيفيت زندگي در محله‌هاي شهري با استفاده از روش معادلات ساختاري (مورد مطالعه: محله‌هاي سلطان ميراحمد و فين كاشان)

محله هاي شهري بستر ي مناسب براي شكل گيري ارتباطات پايدار اجتماعي و افزايش اعتماد و مشاركت اجتماعي است. با توسعۀ شهرها و تغييرات اساسي در الگوي زندگي ساكنان، با تغييرات گسترده در روابط نزديك و گسست ارتباطات پيونددهنده روبه رو هستيم؛ به طوري كه امروزه رويكرد هاي مبتني بر افزايش سرمايۀ اجتماعي در جوامع محلي به عنوان راهكاري مؤثر در جهت توسعۀ پايدار اجتماعي و ارتقاي كيفيت زندگي شناخته مي شود. هدف پژوهش حاضر، شناسايي ابعاد سرمايۀ اجتماعي و كيفيت زندگي در سطح تحليل محله هاي شهري و سنجش ميزان تأثيرگذاري متقابل متغير سرمايۀ اجتماعي و كيفيت زندگي، به خصوص در گونه هاي متفاوت، نظير دو محلۀ سلطان مير احمد و فين كاشان است كه بعد از نتيجه گيري بتوان به عنوان چارچوب سياست گذاري براي توسعۀ شهري مورد استفاده قلمداد كرد. روش پژوهش برحسب هدف كاربردي و برحسب گردآوري داده ها تركيبي (تحليل متون كيفي و روابط كمي سازي) است. روش نمونه گيري در پژوهش حاضر چندمرحله اي و ابزار گردآوري اطلاعات، به صورت پرسشنامه بوده كه اعتبار آن با استفاده از تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ مورد آزمون قرار گرفت. فرضيات به روش آزمون تفاوت ميانگين دو نمونۀ مستقل (آزمون t) و آزمون همبستگي پيرسون و مدل سازي معادلات ساختاري مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي پژوهش حاضر بيانگر وجود ارتباط معني دار ميان ابعاد متغير سرمايۀ اجتماعي و كيفيت زندگي است. بيشترين تأثيرگذاري متغير سرمايۀ اجتماعي بر متغير كيفيت زندگي را شاخص اعتماد (۸۵/۰) و بيشترين تأثير گذاري متغير كيفيت زندگي بر سرمايۀ اجتماعي را شاخص سلامت محيط (۸۸/۰) داراست. نتايج پژوهش نشان دهندۀ آن است كه از طريق افزايش اعتماد به عنوان تأثيرگذا رترين شاخص سرمايۀ اجتماعي مي توان به ارتقاي كيفيت زندگي محله هاي شهري دست يافت و همچنين با ارتقاي شاخص هاي سلامت محيط به ارتقاي كيفيت زندگي محله هاي شهري و در نتيجه سرمايۀ اجتماعي مطلوب تر دسترسي پيدا كرد. از تأثير متقابل مؤلفه هاي سرمايۀ اجتماعي و كيفيت زندگي مي توان در راستاي بازتوليد سرمايۀ غني تر و كيفيت زندگي مطلوب تر در محله هاي شهري استفاده كرد.