ابعاد سرمايه روانشناختي در پرستاران شاغل در بيمارستان روانپزشكي و ارتباط آن با متغيرهاي جمعيت شناختي

زمينه و هدف: سرمايه روانشناختي يك حالت روانشناسي مثبت و رويكرد انعطاف پذير و واقع گرا نسبت به زندگي است كه به طور چشمگيري با پيامدهاي عملكردي فرد در ارتباط است. با توجه به اهميت ارتقاء ابعاد سرمايه روانشناختي پرستاران و نقش كليدي آن بر كيفيت ارائه خدمات پرستاري، محققان بر آن شدند تا پژوهشي با هدف تعيين ابعاد سرمايه روانشناختي در پرستاران انجام دهند.روش بررسي: مطالعه حاضر يك پژوهش توصيفي مقطعي است كه در سال 1397 انجام گرديده است. تعداد 95 پرستار واجد شرايط با روش نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. گردآوري داده ها توسط پرسشنامه جمعيت شناختي و سرمايه روانشناختي McGee انجام گرفت. جهت تجزيه و تحليل از ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. تحليل ها در سطح معني داري پنج درصد و با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS انجام شد.يافته ها: ميانگين نمره كل سرمايه روانشناختي در افراد مورد بررسي 116.89 با انحراف معيار 17.86 به دست آمد كه حاكي از بالا بودن سطح سرمايه روانشناختي است. يافته ها نشان داد كه سرمايه روانشناختي 44 نفر از پرستاران (46.8%) در سطح متوسط و 50 نفر (53.2%) در سطح بالا بود. يافته ها ارتباط آماري معني داري بين سرمايه روانشناختي و سن و سابقه كار را نشان نداد و نيز ميانگين نمره سرمايه روانشناختي بين مردان و زنان اختلاف معني دار نداشت (P 0/05).نتيجه گيري كلي: نتايج اين پژوهش مي تواند مسئولين را جهت شناسايي و درك بيشتر هر يك از مؤلفه هاي سرمايه روانشناختي و در نتيجه توجه به آن ها به عنوان راهكاري براي ارتقاي كيفيت مراقبت بيماران بخش هاي روانپزشكي كمك نمايد.