بررسي فراواني ناقلين استافيلوكوكوس آرئوس بيني و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آن، مطالعه موردي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد اقليد

زمينه و هدف: استافيلوكوكوس آرئوس يك عامل مهم در بروز عفونت هاي بيمارستاني است. برخي حامل اين باكتري در بخش هايي از بدن مانند بيني هستند. ناقلين اين باكتري در كاركنان بيمارستان ها مانند پرستاران بيشتر از معمول است و سپس سويه هاي استافيلوكوكوس آرئوس مقاوم به آنتي بيوتيك ها به بيماران منتقل مي شوند. اين مطالعه با هدف شناسايي و ارزيابي حاملين استافيلوكوكوس آرئوس در بيني و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري هاي جدا شده در جامعه آماري منتخب دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد اقليد مي باشد. روش بررسي: اطلاعات لازم از طريق پرسشنامه جمع آوري شده و سپس نمونه گيري از دانشجويان پرستاري از هر دو حفره بيني با استفاده از سواپ مرطوب پنبه اي انجام شد. سويه هاي جدا شده از نمونه ها با استفاده از روش هاي متداول مانند رنگ آميزي گرم و تست هاي كاتالاز و كواگولاز و كشت در محيط هاي DNase و مانيتول سالت اگار انجام گرفت تا باكتري هاي استافيلوكوكوس آرئوس جدا شوند و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي براي آنتي بيوتيك هاي گوناگون مانند آمپي سيلين، اريترومايسين، تتراسيكلين و كلرامفنيكل با روش انتشار ديسك ارزيابي شد. يافته ها و بحث: از ۲۱۶ دانشجو، ۶۸ مورد (۳۱/۴%) ناقل استافيلوكوكوس آرئوس بودند. بر اساس نتايج بيشترين و كمترين ميزان مقاومت آنتي بيوتيكي به ترتيب عليه پني سيلين (۹۴/۱%) و سيپروفلوكساسين (۳%) مشاهده شد. بسياري از دانشجويان حامل استافيلوكوكوس آرئوس بيني بودند كه اين مسئله مي تواند منجر به افزايش بروز عفونت هاي بيمارستاني گردد. از اينرو پيشنهاد مي شود كه غربالگري و درمان براي استافيلوكوكوس آرئوس براي تمام دانشجويان و كاركنان بيمارستاني كه در تماس مستقيم با بيماران هستند انجام گيرد.