اثر بخشي طرحواره درماني بر تعديل طرحواره هاي ناسازگارانه اوليه و كاهش نشانگان خلقي در مبتلايان به اختلالات پوستي

زمينه و هدف: درمانهاي روانشناختي چندي در خصوص كاهش مشكلات خلقي و تعديل طرحواره هاي ناسازگار مورد بررسي قرار گرفتند و طرحواره درماني يكي از اين درمانها مي باشد. اين پژوهش با هدف آزمون اثربخشي طرحواره درماني بر تعديل طرحواره هاي ناسازگارانه اوليه و كاهش نشانگان خلقي در مبتلايان به اختلال روانيتني پوست انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع نيمه تجربي و همراه با گروه كنترل و ارزيابي به صورت پيش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماري پژوهش كليه افراد مبتلاء اختلالات رواني _ تني پوست شهر تبريز در سال 1395 بودند، كه به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 36 نفر انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش (18 نفر) و كنترل (18 نفر) گماشته شدند. گروه آزمايش 11 جلسه مداخله طرحواره درماني را به صورت يك بار در هفته دريافت كردند و گروه كنترل بدون هيچگونه مداخله باقي ماند. براي گردآوري اطلاعات در پيش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه هاي استاندارد خلق مثبت و منفي و طرحواره هاي ناسازگارانه اوليه يانگ استفاده شد. داده هاي پژوهشي به كمك نرم افزار spss و با استفاده از آزمون تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه طرحواره درماني موجب كاهش معنادار نمرات تمامي طرحواره هاي ناسازگارانه اوليه شده است. همچنين اين درمان موجب افزايش خلق مثبت و كاهش خلق منفي در مبتلايان به اختلالات روانيتني پوست شده است (p 0.01). نتيجه گيري: طرحواره درماني براي اصلاح طرحوار ه هاي ناسازگارانه اوليه و كاهش علائم خلقي اثربخش است.