اثربخشي درمان فعال‌ سازي رفتاري در كاهش اضطراب و افسردگي زنان در دوران پيش ‌يائسگي

مقدمه: اضطراب و افسردگي مشكلات رواني اصلي در دوران پيش يائسگي هستند. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان فعالسازي رفتاري در كاهش اضطراب و افسردگي در دوران پيش يائسگي بود. مواد و روش ها: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه هاي آزمايش و كنترل بود. جامعه آماري از ميان زنان شهر اهواز در دوران پيش يائسگي انتخاب شدند. از ميان آنان 30 زن با روش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي قرار گرفتند. گروه آزمايش 8 جلسه آموزشي 90 دقيقه اي با روش درمان فعالسازي رفتاري دريافت كرد. گروه ها پرسشنامه هاي اضطراب (بك و همكاران، 1988) و افسردگي (بك و كلارك، 1988) را تكميل كردند. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان فعالسازي رفتاري به طور معني داري اضطراب و افسردگي را در دوران پيش يائسگي كاهش داد. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه درمان فعالسازي رفتاري به عنوان يك روش مؤثر براي تسكين اضطراب و افسردگي در زنان در دوران پيش يائسگي است.