روانشناسي رنگ و اثر آن بر طراحي بيمارستان و درمان بيمار

مقدمه: طراحي رنگ محيط، شامل تمام سطوح و وسايل داخلي از نور و رنگ تا نما و فضاي داخل، زيبايي شناسي و كارآمدي است. طراحي رنگ مي تواند در روند درمان و كارآمدي نقش بازي كند. با توجه به اينكه يك اصل كلي و ساده براي طراحي رنگ محيط وجود ندارد، اين مقاله جهت كمك به تكميل طراحي رنگ به منظور رسيدگي به بسياري از پرسش ها، برخي اصول را مطرح مي كند. اگر طراحي رنگ محيط با دقت و برنامه ريزي صورت بگيرد مي تواند حس سلامت را در محيط هاي درماني كه بيماران براي مدت طولاني بستري هستند ايجاد كند. براي به دست آوردن شرايط مطلوب در بيمارستان ها، ما به سود بردن از همۀ علم موجود نياز داريم. نتيجه گيري: طراحي رنگ تأثير مستقيمي بر روحيۀ افراد دارد. رنگ هاي روشن، لطيف و ملايم بايد استفاده شود و از رنگ هاي غم انگيز و تند بايد اجتناب شود. استفاده از تركيبي از رنگ با نور مناسب براي همۀ مراجعين بيمارستان به منظور جهت يابي و پيدا كردن مسيرشان ضروري به نظر مي رسد. اين مخصوصاً در بيماران مسن كه يك بخش عمده از جمعيت بيمارستان هستند و براي دوره هاي طولاني مدت بستري هستند مهم است. معلولان و افراد با مشكلات رواني وقتي داخل يك فضاي بسته با رنگ هاي قوي مانند نارنجي و قرمز احاطه شده اند به شدت احساس خطر مي كنند. براي كودكان و نوجوانان، نورپردازي و طراحي رنگ خوب مي تواند يك مكان كمتر شبيه سازمان و بيشتر خوشايند و تماشايي بسازد. براي كاركنان بيمارستان، طراحي رنگ مناسب و نورپردازي مي تواند يك محيط مناسب براي كار مؤثر با روح خوشحال ايجاد كند.