تمايز سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از مغز استخوان به سلول‌هاي شبه عصبي تحت تأثير عصارۀ زنجبيل

مقدمه: زنجبيل (Zingiber officinale) يك داروي گياهي است كه براي درمان بسياري از اختلالات استفاده مي گردد. زنجبيل براي فعاليت آنتي اكسيداني و اثرات حافظت عصبي شناسايي شده است. زنجبيل مي تواند مرگ سلول را كاهش دهد و فعاليت حركتي در موش هاي صحرايي با ضايعه نخاعي را بهبود بخشد. در مطالعه حاضر، ما به بررسي اثر زنجبيل بر القاي عصبي سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از مغز استخوان و تمايز آن ها به سلول هاي عصبي پرداختيم. مواد و روش ها: سلول هاي استرومايي مغز استخوان از ران و درشت ني موش صحرايي جداسازي شد و اين سلول ها با دوز مناسبي از عصاره زنجبيل القاء شدند. اين سلول ها از طريق رنگ آميزي كريستال ويوله و ايمونوسيتوشيمي ارزيابي شدند. يافته ها: اين نتايج نشان داد كه سلول هاي جدا شده از مغز استخوان به (CD106 (95.67 ± 2.26 و (CD90 (71.52 ± 6.64 واكنش ايمني نشان دادند اما به ماركرهاي سلول خوني (CD45) خير. سلول هاي استرومايي مغز استخوان القاء شده با 10، 20، 30، 40، 50، 60 و 70 ميكروگرم/ميلي ليتر از زنجبيل بعد از 12 و 24 ساعت براي جسم نيسل مثبت بودند. بالاترين درصد سلول هاي زنده با 30 ميكروگرم/ميلي ليتر زنجبيل مشاهده شد و بيشترين سلول هاي شبه عصبي با 60 ميكروگرم/ميلي ليتر زنجبيل بعد از 12 ساعت القاء شدند. نتيجه گيري: زنجبيل مي تواند به عنوان يك ماده غير سمي، جايگزين بالقوه اي براي القاي سلول هاي عصبي در نظر گرفته شود و مي تواند براي القاي سلول هاي استرومايي مغز استخوان به سلول هاي شبه عصبي استفاده شود.